Üþütürken sözcüklerimi aþkýmýzý öykülemek
Harflerim, sevgimizi yeniden ýsýtmak için soluklanýyor
Bundan sonra dileðim virgül aralarýna
Mutluluðunun gözlerimizdeki romanýný sýðdýrmak
Erimeye yüz tutan duygularýmýzý
Ýlk öpücük heyecaný gibi canlandýrmak


Belirsiz þiirlerde
Üstü örtülü mesajlara sýkýþtýrmayacaðým seni
Haklýydýn “sözlerini tahlil edemiyorum” derken
Bu kez daha alenî söylüyorum caným
Seni seviyorum!
Zamanýn Ýbrahim gözlerinde
Yangýnlarýn kanýndan aþýlandýk
Ölüme direnç kazandýk
Endiþelenme sevdiðim gelecek günler için

Ayrýlýðýn hükümdarýný tahtýndan indirdik bugün
Gazabý bitmeyenin harýný söndürdük bugün


Þerefimize içti duvarlar nemi
Seslerinde gülücük davetiyeleri
Vuslatýn ritimleri kabaran göðüslerimizde
Sevi, bayrama hazýrlanýyor gözlerimizde
Kirpiklerimizdeki ýþýðý kýskanýyor güneþ
Tenimizi teriyle öpüyor ateþ


Yokluðumu bana ve kendine hissettirme
Yaþattýðýn son hasretten baþka
Ruhumu, firakýn yakýcýlýðýnda eritme
Tekrar dirilmesin öldürdüðümüz “ayrýlýk” kelimesi
Beþ dakika sabýr
Beþ ölümlük mesafe kaldý buluþmamýza


Nârda dondurduðum sevgilim deðil
Gelecek günlerine mutluluk doldurduðumsun
“Bu sefer daha güzel olacak her þey”
“Daha güzel olacak” diyor umudumun delisi
Ýhtimal ki yaþarsak bir yangýn daha
Alevler arasýndan ilk kurtarýlacak
Öncelik aþkýmýza olacak
Öncelik aþkýmýza olacak

Çünkü biz
Yangýnlarýn kanýndan aþýlandýk sevdiðim
Yangýnlarýn kanýndan aþýlandýk
Ölüm de ayýramaz bizi
Ölüme direnç kazandýk


2011
Müjgân Akyüz/MAJ