Anýlarla problemim olmadýðýna karar verip ciðerlerimi havayla doldurdum. Beynime ihtiyacým olmadýðýný ve ellerimle kulaklarýmý kaparsam kafamdaki kelebeklerin beni terk etmeyeceklerini sandým. Yaptým. Dizlerimi içime çektim sýrtýmý duvara yasladým… aðlamadým. Bütün beyinsizler gibi kalbimle düþünecektim. Onu da yitirseydim bütün kalpsizler gibi vajinamla.

Daha önce, kalbimin en az beynim kadar geniþ olduðunu bilmiyordum.

Ýþin kötüsü gözlerim olmadan düþünmek zorundaydým.

Eðer beyninizle düþünüyorsanýz gözleriniz olmak zorunda ama kalbim deðdiniz de gözleriniz yerinden sökülür. Ýþte o yüzdendir ki sevdiðiniz insanlarýn þeklinden çok onlarlayken duyduðunuz hislerdir sizi onlarýn yanýnda huzurlu kýlan ve gittiklerinde ellerinizden çok ciðerlerinize çöken terk edilmiþlik hissi bundandýr.

Öyle durur dinlersiniz. Ve gülümser bazý bazý… birileri gelir ve giderler aldýrýþ etmezsiniz. Kim giderse gitsin gidene deðil de onun gitmiþliðine üzülürsünüz. Hepsi anýlardandýr. Baþka bir þey deðil.

Kafanýzdaki gürültü çoðalýr. Kelebeklerin hepsi ayný anda ölmez çünkü yavaþ yavaþ ölürler. Ellerinize çarptýklarýnda bunu sizi gýdýklamak için yapmadýklarýný minnetle yalpalanarak yalvardýklarýný anlayamazsýnýz. Kalbiniz buna izin vermez.

Çünkü kalple gerçekleþtirilen her eylem kendini tüketir.

Ve bu insana en yüce hazzý verir.

Tüketen ve tükenen her insan kendini bir bok sanýr. En kuvvetli hisleri sadece bir kiþiye beslediði için.

Beyinleriyle sevselerdi de görebilselerdi. Etraftaki onlar kadar hasta düþünceleri olan insanlarý. Yani demem o ki bazýlarýmýzýn yanýnda çocukken kurulan hayaller büyüdükten sonra gerçeklerle deðil de yalan olanla bazen de olmayanla yaþamaya mahkum kýlýyor. Þans vermiyoruz kimseye. Verdiðimizde keþke hayvan olsaydýk diyoruz. Keþke hayvan olsaydýk.

Ama rahman çýkýp; ‘çiðdem hayvanlarýn bile cinsel arzularý ikinci planda’ diyor. Yerle bir olup, utanýp, doðru lan diyorum. (hayatýnda bir rahman olan insan þanslý insandýr. o an düþündüðünüzün yanlýþ olduðunu söyler ve siz o ne derse ona inanýrsýnýz)

Kendimizi seçemiyoruz. Hatta sevdiðimiz insaný da. Onlar birden geliyor birden gidiyorlar. Tutamýyoruz.

Bu yüzden kalbime ihtiyacým olmadýðýna karar verdim. Ellerimi kulaklarýmdan çekip kalbime bastýrdým.

Beni terk edemezsin sandým.

Yaptým.



13.03.11
Çiðdem Taþ

Not: Saatin tik tak sesinde uyuyamýyorsanýz kalbinizle sevmeye sakýn kalkmayýn.