yagmur alabildigine hýzlanmýstý..kucuk su býrýkýntýlerýne basamaktan pacalarým oldugu gibi ýslanmýs,elimde sýký sýký tutgum haplar coktan erimiþti...sokaklar ýssýzdý saat 4 dü vuruken ...býr golge belýrdý anýden korkuyordum ama usulca býr ses ,anladým hemen, sarhos býr adam mýrýldanarak yuruyordu.bir banka oturdu elýndeki þiseyle konusmaya basladý.arkasýnda durup onu izlemeye baþladým..bir an gülümsedigimi fark ettim.adamda beni fark etti o anda beni yanýna cagýrdý,,ayaklarým yere cývýlenmýs gýbý hareketsýzdi kosamýyordum ..ona sýgýnmakla buldum careyý bankýn bir ucunada ben oturdum.yagmur hafýflemýsti..bana sorular soruyordu ne dedýgýný anlamýyordum agzýnýn içinde konusuyordu sanki.bense aradký mesafeyý kontrol edýyordum,,býr an yanýma yaklasacak hýssýne kapýlýyordum sürekli..evýnden ,cocuklarýndan bahsedýyordu galýba. anladýgým cumleler buydu sadece.artýk kendýmý býrakýp ona üzülmeye baslamýstým.neden burda oturdugumu sorup duruyordum kendýme .hava aydýnlanýyordu ama adam hala konusuyordu.ses kesýlýnce kafamý kaldýrdým uyuya kalmýstý...montumu cýkartýp adamýn üstüne örttüm ve hýzlýca ordan uzaklaþtým..hava buz gýbýydý týtriyordum ýslaklýk içime iþlemisti sanký ve o an NEREYE GÝDÝYORUM DEDÝM?cevabýný veremedýgým sorular soruyordum kendýme sürekli..sabah olmustu ...sýmýtcýlerýn simit kokusunu koklayýnca anladým cok acýkmýstým..yený fark etmýstým daha once hýc gelmedýgým býr yerdeydým hersey yabancýydý bu sokak ,bu býnalar….baskýn býr koku vardý sokakaklarda lagam kokusu,fareler cocuklarýn oynadýgý sahada gezýnýyordu.korkmustum gerý gerý gýderken kadýnlar cýglýklarýyla arkama dondum býr kadýn yerde sanýrým ölmüþtü,dahada korkmaya basladým kosarak bu lanet yerden kosmaya basladým arkama bakmaya cezaret edemýyordum sanký býrýlerý bený ýzlýyordu.cýkmaz sokakta 3 adam cýktý karsýma durdum..hýc býsey olmamýs gýbý arkamý dondum ve yurumeye balsadým adýmlarým hzýlandýkca ayak sesleri birbirine karýstý ..dahada haýzlanmak ýstýyordum býr el bený cektý dýgeri agzýma dýgerý bacaklarýma ahtapot gibi sarmiþlardý beni.kurtulmaya calsýtým ama olmuyordu bagýrýyordum ama sesým cýkmýyordu.kulagýma yedýgým tokattan taki uyanan kadar olanlarý hýc hatýrlamýyorum bayýlmýstým sanýrým..yerden kalkmak ýstedým ama kalkamýyordum..bacaklarým kan içindeydi…kalktým yurumeye calýsýyodum ama bacaklarým kollarým vucudum okadar yorgun dusmustuku býr yandanda kollarýmýn her tarafý yara olmustu…elýmý saclarýma götürdüm saclarýmmm kesilmiþ oldugum yere cöktümm haykýrmaktan sesým solugum kalmamýstý…sesiz aglamyý ýlk kez o an ögrendim..3 adam ama býnlerce ayný yüz…sokakta gordugum her erkek sanký onlardý…basýmý kaldýrdým ve tanýdýk sokaktý.ahmet amca bakklýn onunu supuruyordu .eve nasýl gýdecegým onlara ne dýyecegýmý býle býlmýyordum …Ahmet amca yanýma yaklastý kýzým noldu sana dedi verdýgým tek cevap:ben daha 13 yasýndayým amca beni býrakýn dýyordum..hatýrladým gece boyu agzýmdan cýkan tek kelýme o olmustu BEN DAHA 13 YAÞÝnDAYIM.kosarak evýn önune geldým anahtarým yoktu 2 kez zile bastým kucuk kardesým actý kapýyý kosarak odaya cýktým..olaylarýn ardýndan 3 gün gecmiþti kýmse býsey anlamaýstý annem sýk sýk odaya gelýp noldu sana dýyor ve ayný hzýla kocasýnýn saygý deger üvey babcýgým koynuna gýrýyordu….ayný evýn ýcýnde onla yasamak artýk daha agýr gelýyordu buyuyordum ve BEN ARTIK KADINDIM ….vucudum daha da þekýllenmýstý bunu fark eden uvey babm her yemekte nekadar buyudugumu soyleyýp duruyordu..ve sonra ne oldu býlýyor musunuz???bavulumu alýp cýktým evden o varos mahallesýnde 1 gunumu gecýrdýgým bataklýga geri döndüm mahhelnýn assolýstý sesýyle guzel cevriyeydým artýk ben..40 yasýnda hala yalnýz cevriye iþte benim hikayemde bu..….raslantý eseri dýnlemeye gýtmýstým cevrýyeyý bý gun sarhosken anlattý bana bunlarý.evet bencede hýkayede eksýk olan seylerde vardý cevrýyenýn anlatmadýklarý …her gun dahada merak edýyordum onun hayatýný..her aksam gzýnoya gýdýp onun dýnlýyordum …sýrf onunla daha cok konumsak ýcýn hayatýný yazmak ýstýyordum …ama anlatmýyordu cevriye..o gun niye evden cýktýn dýye sordugumda bosver be yakýsýklý deyýp kapatýyordu konuyu sonrada baba ben büyüdüm dýyordu gece sureklý sarhosken …. hala gozleýrnde o saflýk vardý…caresýzce bakýyordu hep ama bir okadarda güçlüydu..zor kadýndý evýme davet ettýgýmde hep reddedýyordu beni..keske onun daha ýyý tanýtabýlseydým…bý gun gazeteyý actým mahallenýn güllü cevriyesi intahar etti diye…..hemen pavyona kotsum nerde ölü bulundu dedým arka sokata dedýler tamda orasýydý cevrýyenýn bahsettýgý tecavuze ugradýgý yer …..cýlgýna dondum. bende anlamdým býr bar karýsýnýn haytýnda bený etkýleyen neydi..nýye bukadar uzulmustum …paylastýgým 2 duble rakýydý sonucta…pavyonda 3 gece sabhladým cevrýyem dýye haykýrmýsým içkinin en dýbýne vurdugum satlerde ..ah be cevrýye hersey tammada neyden kacýyodun be kýzým ?????kýtabýbý cýkardým bundan tam 20 yýl sonra 30 sayfalýk kýtabým 3 dýle cevrýlmýstý …..ama hala eksýk olan seyker vardý..cevrýye neyden kacýyordu..sýmýdý hýkayenýn basýna dönün neyden kactýysanýz basýna ekleyýn cunký cevrýye sýzsýnýz….
EDA KAPLAN 