Yýllarýn umudunu içimde demledim, sabýrla bütünleþtim
Kimseyi kem gözle temaþa etmedim, vakti saati vardýr dedim, Rabbime iltica ettim
Aczi yet içinde, nefesin müddetinde, ehl-i hal olmak meylinde, þirazesi kaybolmamýþ muradýyla
Kul olmayý istedim, nasibim için muhakemeyi önceldim, azmi bu minval üzre þehrettim ve üzülmedim


Murat sahibi olmak istiyorsan, ilmi tahsil et
Þayet bir þikâyetin var ise ulu orta býrakma, öncelikle kim verdiyse, aþkla ona meylet
Kader sensin, bahtýnla müþtereklik içindesin, akýl ve izan sahibisin, niyetin aþkla koksun, þükret
Bahaneler kalbini fakirleþtirir, elzem olmayan haller, kederini artýrýr, lüzumsuz merak aþký azaltýr, ar et


Hangi yaratýlýþ üzerine olursan ol, kalbin var
Ruhun evvel emirde akitleþti, bu andan habersiz kalan nasýl bir insandýr ve aþk aranýr, ey yar
Vakit süret-i zamandýr, keyfiyet için sancýdýr, zaruret için ihtiyaçtýr, ikmalini bu nispette yap, ey nazar
Neme lazým deme, gün ola harman ne ola, batýracak tipiyi erkenden yaþama, tedbirde, bir takdir var


Zamansýz öten her nefes, dikkate muciptir
Oysa ne kadar zavallý birisidir, ne korkunç bir yalnýzlýk içindedir, iliklerine kadar kar yaðar, sefildir
Hangi badirenin solgun yolcusudur, kimliksiz muþtusudur, varoþlarýn sahibidir, bir düþün ne eziyettir
Yuvasýz olmak, kanatsýz çýrpýnan kuþun dramýný yaþamaktýr, vakitsiz solmak, bahtýn tezkeresindedir


Öncelikle nasýl bir ehliyet sahibisin, bilmelisin
Hukukunu bilmeyen her nefes, taklide muttali olan keder mertebesindedir, kalbin sahibin demisin
Akýl, deþifre sanatýdýr, merak bu minval üzre arzdýr, sual etmeyi bilmeyen can niyazdadýr, görmelisin
Her insanýn nasibi farklýdýr, azminde saklanan nazdýr, niyeti mukabilinde taksim edilen bir nefestir


Anneni bir düþün, ne kadar sabrý var, ar edin
Ne kadar geçim ehliyse, feveran etmekten çekiniyorsa, hissiyatý çok kuvvetlidir, ihmal etmeyesin
Yar derken, nefsini öncelememeyi öðrenmelisin, kar derken, þüpheden arîleþmeyi talim edinmelisin
Ýlimsiz nefes, fýkratmayan her ses, zikrinde zafiyet içindedir, þüphe ve zan onun sinesinde, eriþesin


Dünya yalan derler, lakin neler yaparlar
Hiç ölmeyecekler gibi mi hakikati anlarlar, yoksa o an ve akan içinde avunan canlar mý, kim anlar
Kalbin inþirah eriþmedikçe, ruhun ihsan üzre temaþa etmenin firkatine eriþmeyince, gönül nasýl aðlar
Bir bak ummana, sesi senden alan o aþk-ý zamana, hakikati þehreden nazara, ah o umutsuz insanlar


Hak ve hukukun senin bizzat ehliyetindir
Akýl ve irfanýn için vazgeçilmeyecek mihenktir, vuslatýn için nevalendir, aþkýn için gerekçendir
Nefis hayvan gibidir, iraden o nispette zarurettir, lakin bilmeden talim ettirmek nasýl bir avdettir
Bu minval üzre sevda ve muhabbet kalbinden uzaklaþan ahenktir, eza edilen kim varsa, derttir



Mustafa CÝLASUN