Fasýk, doðru yoldan saparak Allah’a isyan üzerine kurulmuþ bir yaþamý benimseyen kiþidir. (Rabb’imi tenzih eder, yüceltirim.) Kur’an’a uymaz, adalet, doðruluk, dürüstlük, güvenilir olma gibi güzel ahlak özelliklerini üzerinde taþýmaz. Fasýkta Allah korkusu yoktur; müminlerin imanýna haset eder, kendisi gibi sapmalarýný ister, onlara zarar vermeyi amaçlar, iftiralar atar ve müminlerin zarar görmelerinden haz alýr.


Toplumda diðer insanlara tepeden bakan, özellikle onlarý inançlarý nedeniyle aþaðýlamaya çalýþan kiþilerin büyük çoðunluðu da bu özellikleri taþýr. Bu kimselerin Müslümanlar aleyhine getirdikleri haberler kesin bir bilgi niteliði taþýmaz. Televizyonlarýnda ya da gazetelerinde din ve kutsallar aleyhine yaptýklarý haberlerin, kesinlikle doðruluðunu araþtýrmak gerekir. Kur’an bu konudaki hükmü açýklar ve Müslümanlarý uyarýr:


“Ey iman edenler, eðer bir fasýk, size bir haber getirirse, onu ’etraflýca araþtýrýn’. Yoksa cehalet sonucu, bir kavme kötülükte bulunursunuz da, sonra iþlediklerinize piþman olursunuz.” (Hucurat Suresi, 6)


Müslümanlar aleyhinde haber yapýldýðýnda, diðer Müslümanlarýn bundan etkilenmemeleri gerekir. Bu haberi duyduklarýnda Müslümanlarýn nasýl davranmalarý gerektiði konusunda Kur’an "... hayýrlý bir zanda bulunup: "Bu, açýkça uydurulmuþ iftira bir sözdür" demeleri gerekmez miydi? (Nur Suresi, 12) diye sorar.


Müslümanýn Kur’an’a uygun olarak yapmasý gereken, etraflýca araþtýrmaktýr. Araþtýrma yaptýktan sonra ise karþý cevabýný vermelidir. Habere inanmayýp susmak pasif savunmadýr; bunun yerine, ulaþtýðý doðruyu söylemelidir. Çevresindekilere haberin yalan olduðunu anlatmalý, haberi yapanlarýn yalancý ve sahtekar olduklarý yönünde insanlarýn dikkatini çekmelidir. Bu davranýþ fasýk üzerinde oldukça caydýrýcý olur; kendinden emin tavrýný yok eder.


Fasýklarýn, Müslümanlar aleyhine iftira atmalarý her dönem yaþanmýþtýr; bundan sonra da yaþanacaktýr. Dindar insanlar tarih boyunca komplolar, hakaretler, türlü tuzak ve oyunlarla karþýlaþmýþlardýr. Bu olaylarla hem iftiraya maruz kalan Müslüman hem de diðer Müslümanlar imtihan olurlar. Müslümanlarýn bu olaylara akýlcý yaklaþmalarý gerekir. Detaylý araþtýrmalý; kesin kanýt yoksa asla dedikoduya inanmamalýdýrlar. Sonsuz merhamet sahibi olan Rabb’imiz iftira konusundaki ayetleriyle, müminlerin fasýklar yüzünden hataya düþmelerini ve zarar görmelerini engeller.


Ýftira atýlan Müslümanýn ise sabýr göstermesi, onun güçlü ve yüksek ahlakýnýn göstergesidir. Aleyhinde dedikodu olduðunda Müslümanýn makamý yükselir; iftira onu deðerli kýlar.


Yüzüne karþý hakaret edildiðinde ise ayný þekilde çirkin sözle karþýlýk vermez. Bu, sýradan bir davranýþ olur; Müslüman soylu davranýr. Karþýsýndaki kiþiyle tartýþmaz; Allah’ýn izniyle iyi bir insan olmasýný, Allah’ýn ona hidayet vermesini umut ettiðini söyler. Ýþte bu, üstün bir ahlaktýr; bu, gerçek Kur’an ahlakýdýr.


Kur’an’da, "Onlardan (iftiranýn) büyüðünü yüklenene ise büyük bir azap vardýr” buyrulur. O halde iftiranýn da büyüðü vardýr ve karþýlýðýnda hak edilen azap da büyük olacaktýr. Büyük bir iftira atýlan Müslüman güzel ahlak sergilerse karþýlýðý da daha fazladýr. Ýftira atýlan müminler cennete, atanlar ise cehenneme yaklaþýrlar. Ýftiracýlar, fasýklýklarý ve Allah’a karþý büyüklenmeleri nedeniyle alçaltýcý sonsuz azabý hak ederler.


Ýnkar edenler ateþe sunulacaklarý gün, (onlara þöyle denir:) "Siz dünya hayatýnýzda bütün ’güzellikleriniz ve zevklerinizi tüketip- yok ettiniz, onlarla yaþayýp- zevk sürdünüz. Ýþte yeryüzünde haksýz yere büyüklenmeniz (istikbarýnýz) ve fasýklýkta bulunmanýzdan dolayý, bugün alçaltýcý bir azap ile cezalandýrýlacaksýnýz." (Ahkaf Suresi, 20)