Kuran’da tarif edilen müminler diðer insanlardan, Allah’ýn sonsuz gücünün farkýnda olmalarý nedeniyle farklýdýrlar. Allah’ýn gücünün farkýnda olmak, Allah’ýn varlýðýný sadece sözle tasdik etmek deðildir. Allah’ýn varlýðýna inandýðý halde Allah’tan korkup-sakýnmayan ve Allah’tan yüz çeviren birçok insan vardýr.

Mümin, Allah’ýn büyüklüðünü yalnýzca sözle dile getirmez. O, Allah’ýn varlýðýný ve gücünü gereði gibi takdir eder, Rabb’ini aþkla sever, O’ndan korkup-sakýnýr ve yaþamýný bu gerçeðe göre düzenler.

Dinden uzak cahiliye insanlarýnýn yaþamlarý, Allah’ýn tüm evrene olan hakimiyetinin farkýnda olmadan sürdürülen yaþamlardýr. Böyle bir yaþamýn boþ ve çürük bir temele dayandýðý açýktýr. Bu insanlar kendilerini huzur ve mutluluða götürecek çýkýþ yolunu bulamazlar. Kuþkusuz ki bunun önemli bir nedeni, Allah’ýn deðil insanlarýn rýzasý için yaþamalarýdýr. Bu kiþiler doðru ve yanlýþlarýný çevrelerindekilerin beðenisine göre belirler, onlarýn gözünde deðer kazanmayý amaçlar, onlarýn saygý ve sevgisini elde etmeye çalýþýrlar.

Gerçekte, insanlarýn hoþnutluðunu hedefleyerek yaþamak zor iþtir. Çünkü her insanýn zevkleri farklýdýr ve kiþi bu yüzden çevresindeki insanlarýn her birinin hoþnutluðu için ayrý çaba harcar. Deðiþik zevklere sahip insanlardaki uyumsuzluklar ve farklýlýklar binlercedir. Kýsacasý, ‘insan için yaþayan’ kiþi, aslýnda yüzlerce insan için yaþar.

O halde, "…Ýki ilah edinmeyin: O, ancak tek bir ilahtýr…” (Nahl Suresi, 51) buyuran Allah’ýn sonsuz aklýna ve ilmine teslim olmak tek çözümdür. Tüm varlýklarý ve insaný yaratan Rabb’i, kulunun nasýl yaþadýðýnda mutlu olabileceðini bilir. Ve onlar için kurtuluþa giden yolu Kur’an’la haber verir. Bu yol yalnýzca Allah’ýn hoþnutluðunun arandýðý dosdoðru yoldur.

Allah’ýn dýþýnda varlýklarýn hoþnutluðunu aramak þirktir. Þirk, Allah’a karþý iþlenen büyük bir suçtur ve O’na iftiradýr. Þirk koþan kimse, Allah dýþýnda bir baþka varlýðý ilah edinmiþ, onun için yaþýyor demektir. Merhamet edenlerin en merhametlisi olan Allah, ahirette geri dönüþü bulunmayan piþmanlýkla karþýlaþmadan önce insanlarý bu konuda uyarýr. Öðüt almayanlarýn sonu ise hüsran olacaktýr.


Andolsun, sana ve senden öncekilere vahyolundu (ki): "Eðer þirk koþacak olursan, þüphesiz amellerin boþa çýkacak ve elbette sen, hüsrana uðrayanlardan olacaksýn." "Hayýr, artýk (yalnýzca) Allah’a kulluk et ve þükredenlerden ol." (Zümer Suresi, 65-66)

Ýnsan dünya hayatýnda tüm yaþamýný adadýðý ve hoþnutluklarýný gözettiði insanlar tarafýndan hesap gününde yalnýz býrakýlacaktýr. Her insan yapayalnýz Rabb’inin huzuruna çýkacak, yapýp ettiklerinden tek baþýna sorgulanacak ve hoþnutluðunu gözettiði hiç kimse ona yardýma güç yetiremeyecektir.


Hatta kiþi, dünyada iken çok sevdiðini söylediði yakýnlarýný; çocuklarýný, eþini, dostlarýný yalnýzca azaptan kurtulabilmek için fidye olarak vermek isteyecektir. Ancak bu isteði asla kabul edilmeyecektir:

(Böyle bir günde) Hiçbir yakýn dost bir yakýn dostu sormaz. Onlar birbirlerine gösterilirler. Bir suçlu-günahkar, o günün azabýna karþýlýk olmak üzere, oðullarýný fidye olarak vermek ister; Kendi eþini ve kardeþini. Ve onu barýndýran aþiretini de; Yeryüzünde bulunanlarýn tümünü (verse de); sonra bir kurtulsa. Hayýr; (hiçbiri kabul edilmez). Doðrusu o (cehennem), cayýr cayýr yanmakta olan ateþtir... (Mearic Suresi, 10-15)

Çok açýktýr ki; insanlarýn hoþnutluðu üzerine kurulan bir yaþam, dünyada ve ahirette insaný kayba uðratacaktýr. Oysa sýkýntý ve zorluklarý gideren, müminlerin dostu olan, onlara hayýr yollarý açan, onlarý baþarýlý kýlan ve mutluluða ulaþtýrmaya gücü yeten yalnýzca Allah’týr.