Ýftira, insanlýk tarihi boyunca din ahlakýna karþý olan kiþilerin dindar, samimi, güzel ahlaklý insanlara karþý kullandýklarý bir yöntemdir. Kötülüðü yaygýnlaþtýrmak amacýndaki kimseler, bunu birbirlerine adeta miras gibi aktarýrlar. Onlar, Kur’an’ýn ifadesiyle iman edenlere öfkeyle ’ellerini ve dillerini uzatanlar’dýr. Bu çirkin yöntem Allah’ýn tüm peygamberleri, elçileri ve onlarla birlikte olan samimi inananlara karþý kullanýlmýþtýr.

Kur’an’da kýssalarý anlatýlan kutlu insanlara atýlan iffetsizlik iftiralarýnýn bir benzeri, Hz. Meryem’e yönelik olarak da yapýlmýþtýr. Hz. Meryem, güçlü imaný, samimiyeti, temizliði, iffeti ve güzel ahlaký ile Allah’ýn alemlerin kadýnlarýna üstün kýldýðý kutlu bir insandýr. Allah, Hani melekler: "Meryem, þüphesiz Allah seni seçti, seni arýndýrdý ve alemlerin kadýnlarýna üstün kýldý," demiþti. (Al-i Ýmran Suresi, 42) ayetiyle Hz. Meryem’i seçtiðini ve melekleri aracýlýðýyla müjdelediðini bildirir.

Hz. Meryem, ailesinden ayrýlýr ve doðu tarafýna çekilir. Allah ona Cebrail’i, vaadini gerçekleþtirmek üzere gönderir. Bu geliþmeler Kuran’da þöyle haber verilir:

Kitap’ta Meryem’i de zikret. Hani o, ailesinden kopup doðu tarafýnda bir yere çekilmiþti. Sonra onlardan yana (kendini gizleyen) bir perde çekmiþti. Böylece ona Ruhumuz (Cibril’i) göndermiþtik, o da, düzgün bir beþer kýlýðýnda görünmüþtü. Demiþti ki: "Gerçekten ben, senden Rahman (olan Allah)a sýðýnýrým. Eðer takva sahibiysen (bana yaklaþma)." Demiþti ki: "Ben, yalnýzca Rabbinden (gelen) bir elçiyim; sana tertemiz bir erkek çocuk armaðan etmek için (buradayým)." O: "Benim nasýl bir erkek çocuðum olabilir? Bana hiçbir beþer dokunmamýþken ve ben azgýn utanmaz (bir kadýn) deðilken" dedi. "Ýþte böyle" dedi. "Rabbin, dedi ki: -Bu Benim için kolaydýr. Onu insanlara bir ayet ve Bizden bir rahmet kýlmak için (bu çocuk olacaktýr)." Ve iþ de olup bitmiþti. (Meryem Suresi, 16-21)

Hz. Meryem, Allah’ýn dilemesi ile babasýz bir çocuk dünyaya getirir. Çocuðu ile birlikte kavmine geri döndüðünde ise büyük tepki alýr ve bu tertemiz kadýn, inkarcýlarýn oldukça çirkin bir iftirasý ile karþý karþýya kalýr:

Böylece onu taþýyarak kavmine geldi. Dediler ki: "Ey Meryem, sen gerçekten þaþýrtýcý bir þey yaptýn." "Ey Harun’un kýz kardeþi, senin baban kötü bir kiþi deðildi ve annen de azgýn, utanmaz (bir kadýn) deðildi." (Meryem Suresi, 27-28)

Kavminin iftira, suçlama ve çirkin tavýrlarý karþýsýnda Hz. Meryem, tevekküllü ve sabýrlý tavrýndan asla ödün vermez. O, Allah’ýn ve O’nun yardýmýnýn hep yanýnda olduðunu bilincindedir. Allah’ýn buyruðuna uyar, konuþma orucu tutar. Ancak Allah, henüz beþikteki oðlu Hz. Ýsa’yý konuþturur ve bir mucizesini insanlara gösterir.

Gerçekte ise kavmi, Hz. Meryem’in iffetinin farkýndadýr. Onlarý asýl kýzdýran Hz. Meryem’in kendi batýl dinlerini býrakarak Müslüman olmasýdýr. Ayrýca beþikte konuþarak peygamber olduðunu müjdeleyen Hz. Ýsa’nýn annesi olmasý da dedikodularýn ve iftiralarýn bir diðer nedenidir.

Allah sonsuz adildir; her nefis yaptýklarýnýn karþýlýðýný alýr ve kimse haksýzlýða uðratýlmaz. Ýþte Hz. Meryem’e dillerini uzatanlarýn hepsi yaptýklarýnýn karþýlýðýný dünyada da ahirette de azap olarak almýþlardýr. Attýklarý iftiralar boþa gitmiþ, Hz. Meryem’e ve Hz. Ýsa’ya hiçbir zarar verememiþlerdir. Onlarý iftiralardan Allah temize çýkarmýþ; Hz. Meryem’den Kur’an’da övgüyle söz etmiþtir. Bugün tüm dinler Hz. Meryem’i saygý ile anarlar.

Ýmran’ýn kýzý Meryem’i de (zikret). Ki o kendi ýrzýný korumuþtu. Böylece Biz ona ruhumuzdan üfledik. O da Rabbinin kelimelerini ve kitaplarýný tasdik etti. O, (Rabbine) gönülden baðlý olanlardandý. (Tahrim Suresi, 12)

Hz. Meryem’e gerek o dönemde gerekse daha sonra yaþayan, çirkin suçlamalar yönelten düþük akýllý kiþilerin, iftiralarý nedeniyle uðrayacaklarý son, Allah’ýn laneti olacaktýr:

Onlarýn kendi sözlerini bozmalarý, Allah’ýn ayetlerine karþý inkâra sapmalarý, peygamberleri haksýz yere öldürmeleri ve: "Kalplerimiz örtülüdür" demeleri nedeniyle (onlarý lanetledik.) Hayýr; Allah, inkârlarý dolayýsýyla ona (kalplerine) damga vurmuþtur. Onlarýn azý dýþýnda, inanmazlar. (Bir de) Ýnkâra sapmalarý ve Meryem’in aleyhinde büyük bühtanlar söylemeleri. Ve: "Biz, Allah’ýn Resulü Meryem oðlu Mesih Ýsa’yý gerçekten öldürdük" demeleri nedeniyle de (onlara böyle bir ceza verdik.)… (Nisa Suresi, 155-157

Geçmiþte, din ahlakýný yaþayan insanlara yöneltilen iftiralar nasýl amacýna ulaþmadý ise, bugün de inanan insanlara atýlan iftiralar hiçbir sonuç vermeyecektir. Allah’ýn sünneti gereði hiçbir iftiracý amacýna ulaþamaz; attýklarý çamurun asla bu deðerli insanlar üzerinde izi kalmaz. Çünkü halis kullarýný inkarcýlarýn iftiralarýndan temize çýkaran Yüce Allah’týr. Kur’an bu konuda Hz. Musa’yý þöyle örnek verir:

Ey iman edenler, Musa’ya eziyet edenler gibi olmayýn; ki sonunda Allah onu, demekte olduklarýndan temize çýkardý. O, Allah Katýnda vecihti. Ey iman edenler, Allah’tan sakýnýn ve sözü doðru söyleyin. (Ahzab Suresi, 69-70)