Bahçemdeki dut aðacý
Heybetli sanki hiç yýkýlmýcak gibi
gövdesinde bir delik
Bunca yýlýn deneyimi der gibi

Yanlýz ve sessiz
Kýzýyor rüzgara
Homurdu yor sanki uyandýrdýn beni der gibi
Ben gözümü dikmiþ onu izlerken

Ýki kuþ kondu dalýna
Yorgun ama neþeli , bizim aðaç gibi
Dert'ini dinler gibi sustu kuþlar
Þaþýrdým gözleri mide kapadým onlarý dinliyorum

Aðacýn homurtusuna eþlik etmeye baþladý kuþlarda
Sanki onlarda söyleniyor rüzgara
Minicik gövdelerini yormuþ olmalý rüzgar
Söz sýrasý rüzgarda þimdi.Hiddetlendi

Dayanamýcak dedim kuþlar þimdi uçacaklar
Bizim yaþlý aðaç duydu sanki beni
Homurdanmayý kesti kol kanat gerdi kuþlara
Kuþlarda hemen bizim aðacýn gövdesine gizlendi

Nerdeyse þaþkýnlýktan bende düþecektim þimdi
Beklemezdim boþ boþ izlerken böyle biþi görüceðimi
Bizim dut aðacý gözümde kýymetlendi
Selam verir oldum geçerken
Sanki o da el sallýyor ben giderken.