........... Belki de bu yazý hiç olmasaydý daha iyi olurdu hem yazan
hem de okuyan için. Ama yine de sonuçta yazacaklarým kimseye yabancý deðil aslýnda. Sadece depresif bir karakterin kelimelerinin arasýndan size bir kez daha yansýyacaklar. Belki aynayý beðenmeyeceksiniz çünkü o ayna kendisini dünyanýn en güzel aynasý kabul etmiyor ki size güzel olduðunuzu deklare etsin durduk yerde. Çirkinseniz çirkinsinizdir niçin bunu yadýrgýyorsunuz ki þayet bu çirkinlik kavramý, irade ötesi bir güçle bizlere sunulmuþ ve bizim kýramadýðýmýz ve hatta kýrmaya cesaret edemediðimiz kalýplardan oluþuyorsa? Neden önemli olan bizim kendimizi nasýl bulduðumuz deðil de baþkalarýnýn bizi nasýl bulup bizi buna göre deðerlendiriþidir? Güya her birimiz kendi hayatýmýzý yaþýyoruz ve bunun için her birimizin elýnde de kiþisel bir irade ve düþünüp karar verebilme mekanizmasý mevcut pek öyle yeterli olamasa da aslýnda... Fakat biz nedense o kalýplarý kýrmayý aklýmýzýn ucundan bile geçirmeyiz. Çünkü rahata alýþmýþýzdýr bir kere. Niye yoralým ki beynimizi? Aslýna bakýldýðýnda düþünmekten yorulan bir beyin yoktur; düþünmeye çalýþmaktan yorulan beyin vardýr. Bunun da baþlýca sebebi toplum denen gücün etrafýmýzdakileri de kendimize benzetme, onlarýn aykýrýlýklarýný, bize göre olan çýkýntýlýklarýný törpüleyip kendimize benzetme çabasýdýr. Bir de bunu insanlarýn topluma adaptasyonu die kamufle ederekten süsleriz hiç sýkýlmadan. Ne de olsa çoðunluk haklýdýr!
        Ýlginçtir asýl sayýsal çoðunluðu oluþturan kitle genelde hep susmaktadýr.Halka bakýnýz nasýl da susuyor sanki tasvip edercesine her türlü talaný hortumu vs vs. Ýyi de bu toplum sadece üst kademedeki deðil gözünün önünde gercekleþen rezilliklere karþý da kulak týkayýp gözünü yummakta.
Hiçbir þey hiçkimseyi ilgilendirmemekte her nedense. Belki sabredip þu yazýyý þurasýna kadar okuyanlarý da benim bu yazdýklarým baðlamamakta. Fakat hiç bir tepkide bulunulmamasý rahatsýz etmekte beni. Yani ne bileyim þimdi þu kadar sözü iþittikten soora hiç mi kafanda uyanan bir þey yok senin, ey okuyucu! Eee, peki tepkin nerede? Seni bir olayýn ya da olgunun etkileyebilmesi için gerekli olaylar ya da olgular nedir arkadaþým söyler misin bana? Sen de susaraktan kuru gürültü çýkararak kendisini çoðunluðun sesi olarak gösteren ve aslýnda sözleri hiçbir içerik taþýmamasýna karþýn haklý olan ses olmayý baþaranlara karþý susarak farkýnda olmadan da olsa onlarla iþbirliði halinde olmuyor musun? Umarým olmuyorsundur ve yine umarým ki ben haksýzýmdýr ve bu ülke vatandaþlarý duyarlýlýklarýnýn mükafatý olarak A kalite bir yaþam sürebilmektedirler. Yanlýþ anlaþýlmasýn, yaþamýn kalitesi parayla ölçülemez asla. Para bunun için çok mühim bir aracýdýr, fakat onu kullanmak da belli bir kiþisel irade geliþmiþliði ister ve biz nedense bastýrýlmýþlýðý kabul eden, dahasý þöyle bir kafasýný yukarý kaldýraný da hemen bastýrmaya çalýþan bir toplumuz.
    Ben sanki farklý bir yerde miyim? Tam tersine bu kadar yerdiðim sosyalliðin tam göbeðindeyim. Bireyselliði yadsýyan, kalýplara alýþmýþ ve bu alýþkanlýðýndan hiç gocunmayan; bununla paralel olarak da bu tiryakiliðinin sonucunda çürüyen, çürümeye mahkum sosyallýðýn ta ortasýndayým. Tek yaptýðým aslýnda hepimizin farkýnda olup da ya dile getirmek için yeterli kelime bulamadiði, ya o kelimeleri ararda dizemediði, belki bu yetilere sahip olmasýna karþýn ise ya da bu gerçeklerden ürktüðü veyahut en fecisi bu durum iþine geldiði için yapmadýðýný yapmýþ oldum. Verdiðim rahatsýzlýktan ötürü de özür dilerim!
        Yazý içi boþ noktalarla baþladý çünkü sözlere nasýl giriþeceðimi baþta inanýn kestiremiyordum. Aslýnda sözler yerine asýl giriþeceðim muhatabým olan nesneler ve kiþiler hem benden çok uzaktalar yakýnda bile olsalar bu giriþimim dönüp dolaþýp bana zarar verecektir biliyorum. Ama benim depresifliðimin de bir þekilde doyurulmasý yani bir nevi içsel deþarjýmýn gerçekleþmesi gerekiyordu ve bunun için de en yardýmcý olabilecek þeyler sözlerdi. Belki bu anlýk patlamam siz okuyuculara da dolaylý olarak zarar verdi ama aldýrmayýn; içerikteki o derine iþleyen zararlara oranla benim sizlerin diþ formunuza geçici ufak hasarlar vermiþ olmam aslýnda çok daha iyidir sizin açýnýzdan. Yazýmýn sonunda söyleyeceðim þey ise þudur: Bu toplum üstünden geçen kuþun elbisesinin üstünü pisletmesini kendine uður bellemiþ ve ne yazýk ki sanýrým bu bilinçaltýmýza feci yerleþmiþ durumdadýr. Buna mükabil üstümüzde bulunan bütün güçlerin aðzýmýza sýçmasýna karþý ses çýkarmamakta, hatta bu durumu hoþ görmekteyiz. Napalým bizim de kýsmetimiz buymuþ. Kimbilir belki bir gün size de çýkar...!