Nereye gitmek istiyorsun?
-Hiç bir yere
Ama gitmelisin buralardan
Ve kaybolmalýsýn gözlerden.

-Peki neden?
Vurulursun!

-Kim vuracak , benim gibi ihtiyarý?
Askerler..

-Boþver bir amerikalý kýymaz yaþlýya.
Nasýl düþünürsün bunu?

-New york’da 1886 doðumlu,
Ve halen yaþayan insan var.
Özgürlük heykeliný nasýl bilmezsin!
Kim kýya bildi ona?
ki bana kýysýn torunlarý...

Þimdi dinle beni!
Kandýrma kendini! sen düþmansýn.
Ülkesi,topraklarý iþðal edilensin,
Kimyasal maddesin, petrol içinde,
Senide ölenler gibi rezerve edecekler.

Beyaz olan neyi sallarsan salla
Artýk siyahdan daha çok düþmanlar ona.
Çölde kuma gömecekler,yada kurþuna dizecekler,
Kadýnlarýn bakire gecelerde ýrzýna geçecekler,
Kirletilecek tüm sokaklarýn namuslu çocuklarý.

Aðaçlar yapraklarýný
Uçurtma niyetine armaðan edecek bahara
Her birinde kuru kan izi olacaksýnýz.

Toprak, en sevdiði yanlarýyla kucaklayacak
Ama bu akrepler ordada uyutmayacaklar,
Sokacaklar,dua etmene fýrsat vermeden.

Gökyüzü yýldýzlarýný indirecek sahnesinden
Sen,onlar, günü gelince bizler yol alacaðýz
Aydýnlýða dönüþtürerek gökkubbeyi.

Ýhtiyar;
Ordada hedef olacaðýz
Birtek ýþýk býrakmadan,vuracaklar.

Üzgünüm ki
Heykelin meþalesinde
Bizleri diri diri yakacaklar..