SÝVÝL ÝTAATSÝZLÝK ve GENEL SEÇÝMLER

12 Haziran 2011 genel seçimi sürecinde partilerin adaylarý netleþirken, kimi yerlerde listelerde alt-üst oluþlar yaþanýrken, kimi yerlerde de, acaba neler oluyor, diye durumdan anlam çýkarýlmaya çalýþýlýyor herkesçe. CHP ve MHP’yi, bölgemiz açýsýndan pek bir anlam ifade etmediði için, onlarý es geçiyorum; bizi, direkt ilgilendiren ve etkileyecek olan AK Parti ve BDP cenahýnda neler oluyor diye, merak edebiliriz biz de.

BDP, bu seçimde, ittifaklar konusunda ilginç davranýþlar göstermektedir. Yaklaþýmlarý kafa karýþtýrýcý olsa da, sanki daha fazla Kürdî bir duruþu sergiler görünmektedir. AK Parti ise, geçmiþte 75 milletvekili ile Kürtleri daha çok temsil ediyoruz, iddialarýnýn aksine, bu seçimde sanki daha fazla Türkî bir duruþu sergilemeye yönelmiþ gibidir.

BDP, Türk “sol” gruplarýyla ittifaða girerken, Kürt kitlelerinin yoðun olduðu yerlerde onlara liste baþlarýnda yer (seçilebilme garantisi) verirken, sonuçta, onlarýn “taban”larýyla da ittifak yapmýþ olmuyor; aksine, tek taraflý olarak Kürt oylarýný onlara sunarak onlarý meclise taþýmayý hedeflemiþ oluyor. Ýttifaklar, kitle tabaný olan deðiþik güçlerin, karþýlýklý olarak, ayrý duran güçlerini ortaklaþtýrmalarý için eylem birlikteliði biçiminde bir örgütlenmeyi gerektirmelidir oysa. Peki, BDP’ nin gösterdikleri Türk solu adaylarýnýn, gösterildikleri yerlerde tabanlarý veya potansiyel kitle güçleri var mýdýr acaba? Onlarý, Kürtlerin oylarýyla meclise taþýmanýn adý “ittifak” olabilir mi; bunun adý olsa olsa, onlara “hizmet etmek”, demek olabilir ancak. Yani Kürtler, kitlesel olarak yürürken, Türk solu da, onlarýn önünde birkaç kiþiyle pankartlarýný açarak, yürüyüþü haybeden sahiplenmiþ olarak kendi propagandasýný yapma olanaðýný bulabilecek; meydanlarda biz de varýz, diye ahkâm kesebilecekler!..

Kürt sorununa öteden beri, hep “derin Kemalizm” penceresinden bakan ve þövenizmden sýyrýlamayarak, Kürt ulusunun “kendi kaderini tayýn hakkýný” (bilince çýkarmadýklarý gibi) bir türlü dile de getiremeyen; Kürt devrimcilerine hep tepeden bakmýþ ve þimdilerde bayaðý marjinalleþmiþ ve kitlelerden kopuk Türk solcularýna bu ikram nedendir? Türk halký, sadece onlardan ibaret deðildir ki!.

Neden, dindar kesimlerle diyalog yollarý ihmal ediliyor hep? Türban vb. sorunlarýnda, sistem tarafýndan kendilerine karþý yapýlan büyük haksýzlýklar karþýsýnda, onlara destek sunulsaydý, onlarý, katý milliyetçilerin etkisinden kurtararak, onlarýn dostluklarý kazanýlarak, Kürt sorunun çözümü konusunda, Türk halkýnýn gönlünü kazanmak belki daha çabuk mümkün hale gelebilirdi. Bu kadar acýlar ve sancýlar yaþanmayabilirdi ve sorunun barýþçýl çözümü, yýllar öncesinden gündeme gelebilirdi. Türk halkýnýn dindar kesimleri, baðnaz milliyetçilikte bu kadar politize olmazdý. Bu diyalogun olmamasýnda, Kemalist Türk solunun rolü ve ideolojik etkisi küçümsenemez her halde.

Kürt solu ve aydýnlarý, din referansýný ve misyonunu hep ihmal ettiler; yalnýz Türk halkýna karþý tek deðil, Kürt halkýna karþý da bu yönde ihmalkâr davrandýlar. Örneðin BDP (geleneði ve çizgisi), bugünkü Cuma namazlarý eylemlerini, 30 yýl gecikerek gündemlerine koyabildiler. Umarým, dinsel yaþama saygýya dayanan bu yaklaþýmlarýný, seçimle sýnýrlý bir söylem olarak býrakmazlar; toplumsal kitlelerle diyalog kurmaya çalýþýrken, din ve inanç özgürlüðü adýna, bu yaklaþýmlarýnda ciddi, samimi ve kalýcý bir referans olmayý benimsemiþ olarak sürdürürler. Bu yepyeni tavýrlarýnda, dindar kesimleri de katýlýma çaðýrmalarý daha anlamlý olacaktý elbette. Alevi sorunu için dayatýlacak olan çözüm þekli, Diyanet Baþkanlýðýnýn, kurumsal yapýsýnýn þekillenmesinde veya yeni bir statüye kavuþturulmasýnda referans olabilir…

BDP’nin, kendi dýþýndaki Kürtlerle ittifaðý konusunda da yeterince ciddi ve kararlý olmadýklarý þüphesi vardýr sanki. Çeþitli Kürt gruplarýnýn, çok sayýda donanýmlý ve dinamik kadrolarý olduðu kesindir ve bunlarýn tabanlarý, ya tek baþýna (gösterebilecekleri) kendi adaylarýnýn kazanmasýnda yeterli sayýyý bulamayacaðý endiþesinden veya Kürtlerin oylarýnýn bölünerek heba olabileceði endiþesiyle BDP (geleneðindeki) adaylara oy veriyorlardý ve bunlar emanet oylar sayýlýr. BDP de, bu durumu öngörüp bunca dinamik Kürt kadrolarýný mücadeleye çekebilirdi. Kürtlerin arasýndaki bu talihsiz ittifaksýzlýðýn sonunu getirebilirdi; böylece atýl duran birçok Kürt dinamikleri harekete geçirilerek tsunami etkisinde bir Kürdî dalga yaratýlabilirdi.

Kürtlerin en büyük yarasý, dar grupçu ve kariyerist duruþlarý nedeniyle, eleþtirilere karþý tahammülsüz ve özeleþtiri vermekten aciz zihniyetlerinden kaynaklý, ayrý davranarak ve birbirlerine aykýrý düþerek bölük pörçük kalmalarýdýr. Bu zihniyet, Kürtler açýsýndan büyük bir talihsizliktir ve buradaki vebalýn en büyük payý, her kesime, kendilerine kayýtsýz þartsýz itaat etmelerini dayatarak, (en büyük temsil gücüne sahip olduðu için) onlarý dýþlayan BDP geleneðinin üzerindedir. Diðerleri de pek masum sayýlmaz bu konuda…

Her ne kadar Türk solu adaylarý kadar seçilme garantileri olmasa da; Þerafettin Elçi, Altan Tan gibi tanýnmýþ Kürt aydýný politikacýlara listelerinde yer vermeleri anlamlý ve önemlidir. Ancak, daha özverili ve esnek davransalardý, diðer tüm ulusal ve dinî Kürt gruplarýndan da destek ve katýlým saðlayabileceklerdi, inancýndayým. Ne yazýk ki bunu yapmadýlar (veya ýsrarcý davranmadýlar) ve dolayýsýyla yaptýklarý bu sýnýrlý yaklaþýmýn, seçime vitrinlik yaklaþan taktik bir çaba olarak görülmesi gibi bir yanlýþ anlaþýlmaya yol açabiliyor. Kendi dýþýnda kalan Kürt muhalif güçleri bölmek veya etkisizleþtirmek amaçlandýðý sanýlmasý gibi, kimi çevrelerde þüphe ve kuþku da uyandýrýyor ne yazýk ki. Umarým, bu ittifak anlayýþý, ciddi olarak ve stratejik bir yaklaþým olur ve seçimden sonra da karþýlýklý özveriyle devam eder ve giderek tüm Kürtleri kapsayacak þekilde geniþler.

“Sivil Ýtaatsizlik” da, sanki “Demokratik Özerklik” gibi, içeriðiyle, anlamýna uygun bilimsel bir kavram olmaktan mahrum kalmýþ gibi yetersiz duruyor. Yeterince izah edilememekten kaynaklý da olabilir. Ancak sivil itaatsizlikten anlaþýlmasý gereken, yönetenlerin mevcut yönetim biçimine karþý gelinerek; mevcut sistemi, var olan biçimiyle reddedici bir kopuþu ve kendilerine dayatýlan kanunlarýný çiðneme kararýna ulaþmayý gerektirir. Dolayýsýyla halkýn özgücü veya öncü güç;

-Dilini yasaklamýþ eðitim okullarýna gitmeyi reddederek, anadilde eðitimde ýsrar edici eylemler örgütlemeyi ve bu baðlamda, her yerde sadece kendi diliyle konuþup, egemen sistemin kendisine dayattýðý dili konuþmamayý;

-Ulusal kimliðini ve ulusal haklarýný eþit düzeyde tanýmayan bir meclise girmeyerek; alternatif olacak kendi meclisini ve gerekirse sürgündeki hükümetini oluþturmayý;

-Devlet denetiminde olan bir Diyanet Baþkanlýðý kurumunu reddederek, devletin birer memuru durumundaki resmi imamlarýn (onlarý hedef yapmadan) arkalarýnda namaz kýlmamak ve kendi diliyle hutbe okuyup, kendi diliyle vaaz ederek, devlet dini dayatmasý gibi varsayýlan resmî din kurumlarýndan ayrýþmayý;

-Diline, kimliðine, kültürüne karþý inkâr ve imhayý amaçlayarak bu yöndeki haklarýný yok sayan tüm devlet kurumlarýný reddetmek gibi, gittikçe de beraberinde bir kopuþu getirebilecek bir mücadeleyi gerektirir sivil itaatsizlik. Kýsaca, sivil itaatsizlik basite alýnacak bir durum deðildir.

BDP ve DTK de, galiba böyle bir sistematiði öngörmüyor; bir tür basýn toplantýlý protesto biçimleri gibidir yapýlanlar. Bir kopuþu deðil bir diyalogu hedefliyor ve sanki seçime kadar yürütülecek bir süreci kapsayacak gibidir. Çünkü, seçime giriyorlar sonuçta. Yukarýdaki nedenlerden dolayý, o zaman bu eylemlerine “sivil itaatsizlik” adýný yakýþtýrmalarý yerinde bir tanýmlama sayýlmamalýdýr.

Onun için söylem ve pratiðimizle, somut þartlarýn, somut tahliline uygun olacak eylem türlerini seçmek ve uygun kavramlar altýnda yapýlarak; duruþumuzu ve mesajýmýzý halklara veya ilgili kitlelere doðrudan ulaþabilecek þekilde yeterince anlaþýlýr, açýklayýcý ve öðretici olmalýdýr.

AK Parti’ nin ilginçliklerine gelince; saflarýna yeni milliyetçilerden adaylar katmaya çabalarken; Kürt sorununda bir geri çekilmeyi benimsemiþ gibidir. Bunun nedeni neler olabilir acaba?

A.Türkeþ’in bir oðlunu ve MHP genel baþkanlýðýna adaylýðýný da koymuþ olan “Efsane Ülkücü” Ramiz Ongun da dahil (adaylýðý sonuçsuz kalsa da) kimi milliyetçi ve saðcý adaylarý listelerine katmasý MHP tabanýna hitap edici olarak varsayarsak; MHP’nin büyümesini frenlemek veya kendilerindeki emanet milliyetçi oylarýný muhafaza ederek, onlara kaptýrmamayý amaçlýyor olabilir.

Peki Kürt bölgelerinden bir çekilmeyi çaðrýþtýran, tanýnmýþ kimi Kürt vekillerini liste dýþý býrakmasýný nasýl okumalý ya da bu yaklaþýmýn anlamý ne olabilir?

Abdurrahman Kurt, Dengir Mir Fýrat, Ýhsan Arslan, Haþim Haþimi, M.Halit Demir, M.Emin Ekmen vb. Kürt sorununa duyarlý kiþileri es geçip, yerlerine kitle tabaný olmayan; aday olduklarý yerde oy potansiyeli bulunmayan veya bölgesinde tanýnmayan adaylarý göstermeleri manidardýr. Bunun iki anlamý olabilir:

Birincisi; AK Parti, “Kürt açýlýmýný”, “Milli Birlik ve Bütünlük Projesi” seviyesine aþaðý çekmiþken, sorunu kadükleþtirip çözmekten vazgeçmek istiyor olabilir; bunun için 75 Kürt “kökenli” milletvekilinin beslediði oy potansiyeli ortamýndan/tabanýndan, her hal-u kârda merkezin emrine amade olabilecek yeterince milletvekili çýkarabileceklerini hayal ediyor olabilir. Asýl öncelikli hedef olarak da, MHP tabýna hitap edebilecek ve onlara, milliyetçi yeni oylar tahvil edebilecek adaylarý baz alarak, söylem deðiþikliðinde karar kýlmýþ olabilir.

Ýkincisi; perde gerisindeki görüþmelerde belli bir aþamaya gelinmiþ de olabilir; bunun için meydaný BDP’ ye býrakarak bölgeden çekilme kararý alýnmýþ olabilir. Buna göre, Kürt açýlýmýna yeni bir ivme kazandýrabilmek için, seçimden sonra, sorunun barýþçýl çözüm sürecini, Anayasal ve yasal düzeye evrimleþtirerek, her tür suiistimale açýk zemine sahip Kürt sorununda, söylemi, artýk býkkýnlýk vermeðe baþlayan bu çözüm, hýzlandýrýlmak isteniyor olabilir. Bu ihtimal, doðru varsayýlýrsa, BDP’ nin kendi dýþýndaki Kürtlerle ittifaða girmesi de (gerekli bir koþul olarak) bu baðlamda, yeni bir anlam kazanmýþ olabilecektir.

Böyle bir durumda, ordu içindeki Ergenekon kalýntýlarý ve (olasý) daðdaki uzantýlarý, durumdan huzursuz olup, yoðun operasyonlarla ve karþýlýklý çatýþmalarla birlikte ortamý gerip, barýþçýl geliþmeleri sabote etme gayretine düþmeleri ihtimal dýþý olmayacaktýr. Her kesimin dikkatli ve uyanýk durmasý gerekir.

Umarým, bu anlamlý ve kritik önemde olan 12 Haziran 2011 genel seçimi, barýþçýl bir þekilde rahat bir ortamda ve huzur içinde geçer ve sonucunda ortaya çýkacak olan yeni meclis, tüm halklarýn hayrýna ve Kürt sorunu baþta olmak üzere, tüm sorunlara barýþçýl ve demokratik çözümler üretebilecek bir meclisi ortaya çýkarabilecektir.

Her þey gönlünüzce olsun. Selam ve sevgiyle kalýn.

M.Nazým Güler
info@mnazim.com

http://www.mnazim.com/konu-sivil-itaatsizlik-ve-genel-secimler-881.html