Artýk


Ne bahara nede ayaza


Kayýtsýz kalamayacaðýmý anla




Gecenin


Sabahýna bir nazarla


Melale yaþattýðýn acý yalnýzlýðýma




Önümde


Ömürden vazgeçmek var


Hülasasýný anlatýrým umutla hazana




Þayet bahar


Seninle anýlacaksa eðer


Aþk serabýma çiçekler sunsa sancýyla




Meðer ki o yar


Soyut bir kavram kalacaksa


Anlamak için zaman feryadýyla aðlasa




Kaným aksa


Kalbim sessizliðini korursa


Ruhum ömrümünn vaktine aþký soracaksa




Seninle anlamlý


Fetheden mümbit filizler


Sinemde koruduðum sezgiler, yazýlan þiirler




Kimliðinde gizlediðin


Nakarat halinde ki serzeniþler


Geceden sabaha kadar fersizdi bakan gözler




Kabulümdür halin


Hiç silinmez zerkettiðin anýn


Rahmetin güzelliðindedir temaþa eden salkým




Elhak bu aklým


Seni sana asla anlatamaz


Farkýn sabrýn, ar hayâ duvarýn, aþkýn hakikatin




Anlatýlmaz kimseye


Yakan dert buysa sorulmaz


Aþk iklimine nasip sorgusuz, suvalsiz yaþanmaz




Çileler niye bir


Umut içinde naifce yeþerirler


Zümrüd-ü anka gibiler, renkleriyle ne hasrederler





Mustafa CÝLASUN