HAK , AN
Karanlýk bir sokakta yürüyorum,
Baþým aðrýyor düþünmekten
Sadece yerdeki taþlara bakýyorum boþ boþ.
Yanýmdan hýzla gecen bir araba sesiyle kafamý kaldýrýyorum,
Tanýdýk bir müzik duyulan arabadan.
Geçmiþe gidiyorum bir an "hasssiktir kimin umurunda" diyorum,
Ýnsanlarla göz göze geliyorum sesli haykýrýþýmdan sonra,
Çok yüksek sesle söyledim sanýrým
Bana bakan kadýnlar,
Kadýnlar….
Mutsuz ve ürkek kadýnlar,
Erkekler
Her an savaþa hazýr erkeler.......
Geçiyor insanlar sessizce yanýmdan.
Ne garip! herkes öðrenmiþ bir þekilde yaþamayý
Kediler bile vahþi bu sokakta..
Kendimi çok yabancý hissediyorum.
Bu þehre, bu ülkeye hatta bu dünyaya
Acaba farklý olduðumu hissetmekte bir ego mudur?
Sadece korkmuyorum hata yapmaktan.
Yapýlmamasý gereken tüm hatalarý yaptým.
Onlardan farkým bu sanýrým..

Ben korku baðýmlýsýyým
Birçok insanýn aksine geceyi severim.
Gece masumdur, savunmasýzdýr insan
Gece yoktur zaman..

Ben gece baðýmlýsýyým
Ancak geceleri nefes alabilirim,
Ve geceleri rüzgarýn sesini duyabilirim, korna seslerinden arýnarak,
Hafif hafif eser, yüzümü okþar rüzgar.
Týpký annem gibi….

Ben sessizlik baðýmlýsýyým.
Sessiz sessiz yaklaþýrým insanlara,
Ürkerler benden
Yanlarýndan geçer giderim.
Onlarýn korkusu benim eðlencem olmuþtur bilirim..

Ben güç baðýmlýsýyým.
Kontrol etmeye çalýþtýðým öldürme güdümle,
Yüzüne güldüðüm her insaný
Bir kere öldürmüþümdür zihnimde.
Hepimiz yalancýyýz aslýnda ve korkak.


Ben yalan baðýmlýsýyým
Sabah oluyor, hava aydýnlanýyor…
Gölgeler oluþmaya baþlýyor hýzlýca.
Ýnsanlar daha tuhaf sabahlarý.
Öfkeli yüzler alýyor, tedirginliðin yerini
Mutsuz seviþme sonrasý yolda yürüyen kadýnlar ve adamlar.

Ben yalnýzlýk baðýmlýsýyým..
Kimseyi mutlu etmiyor varlýðým.
Bekliyorum sadece gel gitleri tehlikeleri,
Baðýmlýlýklarýmý tetikleyen garip hileleri.
Kimsenin yapamadýðýný yapýyorum belkide; bekliyorum.
Zamanýn önümde akmasýný, ve bitmesini…
Derin bir nefes alýyorum, tekrar baþlamak için düþüncelerime.
Baþýmý öne eðip yürümeye devam ediyorum.
Ýtiraf ediyorum ben baðýmlýyým....