Bir hüzün var yine sinemde
Her ne kadar sirayetinden kurtulmaya gayret göstersem de
Yapraklar sararýp solarken, takatten arîleþerek sessizlik iklimine doðru düþerken
O an ve vaat edilen zaman zihnime bir geçit vermezken, gözyaþlarým ahu figan ederken


Bilmem ki bu vakitten sonra
Kime seslenmeliyim, baþýmý ellerimin arasýna alarak düþünmeliyim
Nerde yanlýþ yaptým, neden ihmalkârlýk içinde hoyratça yaþadým, bir hicran içindeyim
Hazana nazar eden kalbime hangi hakla söz geçirmeliyim nazar gâh olduðunu bilmeliyim


Ýhsaný, ihlâsý nedir öðrenmeliyim
Ýnþirah niçin kalbin ihtiyacýdýr merak etmenin farkýný öncelemeliyim
Ýdrak için nasýl bir yol izlemeliyim, ruhumdan tebarüz ettiðini neden geç öðrenmeliydim
Nar ‘ý zikrederken edebi terennüm etmeliydim, aþký halde hissetmeyi fikir edinmeliydim


Neden suskun baðrým yanýyor
Kan kendi istikametinde damarlarýmda dolaþýyor, gözlerim aðlýyor
Ýþittiðim ezanlar hangi manada sesleniyor, verilen salalar niçin ruhumu gam zerkediyor
Geceden sabaha saklý umutlar nerede filizleniyor ve niyetin niye kalbi olmasý isteniyor


Aþk, ruhun firkati ve þadýdýr
Kalbin zikrettiði sevdasýdýr, hakikat adýna vardýr, kul olmak için esini gül-i nihale abattýr
Nefsi ve hissi manada ilk adýmdýr, tefekkür ve inþirah ile farkýna eriþilen bir ar-ý sevdadýr
Yaþamak ve ölüm arasýnda tevdi edilen en ulvi manadýr, vecdin ve cehtin ile orantýlýdýr


Hýrsýnýn kölesi olmayý kim diler
Lakin her emel hakikate eriþtiren mefkûre olmadýkça, esir eden esrar-ý prangadýr
Ne sýrlar saklýdýr, iþaret taþlarý niye vardýr, kitabý celilin her zikrinde ibretler baþkadýr
Kalbin muhtaçlýðý sadece sahibine olan sevdasýndadýr, yoksa yaratan seni niye yaratmýþtýr


Sakýn utanýp, mahcup olmayasýn
Canýn bahtý için nasip nedir ve nasýl bir gizem içinde zikredilen güzelliktir, unutmayasýn
Akýl ve izan hak hakikati talim etmek, bu manada meraký öncelemektir, gocunmayasýn
Ne derleri amaç edinme, kalbinin sahibinin sana tevdi ettikleri ne varsa aþkla anlayasýn


Mustafa CÝLASUN