“Bir mü’minin diðer mü’min kardeþlerine karþý ilgisi, birbirini baðlayýp destekleyen bir binanýn taþlarý gibidir.” (Hz. Muhammed(sav)

Peygamberimiz (sav), verdiði örneklerle müminlerin kardeþliðinin boyutlarýný ve nasýl olmasý gerektiðini tarif eder: "Nasýl bir binanýn tuðlalarý, taþlarý, üst üste geliyor, birbirine kuvvet veriyor, birbirine yaslanýyor ve bir bina meydana geliyorsa, iþte mü’minler de ayný bu binanýn taþlarý gibidir."

Kur’an, "Sizi yaratan O’dur; buna raðmen sizden kiminiz kafirdir, kiminiz mü’min... (Tegabün Suresi, 2) ayeti ile dünyada insanlarýn iki grup olduðunu haber verir: Müminler ve kafirler. O halde her insan ya mümin ya da kafirdir.

Dünya ve ahirette ayný özelliklerdeki kimseler bir aradadýrlar. Ahirette nasýl cennet ehli cennette, cehennem ehli de cehennemde bir arada ise dünyada da iyiler birlikte, kötüler ve kötülüðü örgütleyenler de birliktedirler. O halde müminler birarada olmalýdýrlar.

Kuþlar sürüler halinde bir arada hareket eder ve enerjiden tasarruf amacýyla V þeklinde uçarlar. Böylece en öndeki kuþlar, havanýn kendilerine karþý oluþturduðu direnci arkadan gelen kuþlar için daha aza indirirler. Bu mucizevi uçuþtaki sürüden, "bir kenarda yalnýz da uçarým" diyerek ayrýlan kuþun enerjisi kalmaz, yoluna devam edemez. Müminlerin birlikteliði de Kur’an ahlakýndan kaynak bulur ve ondan güç alýr. Vicdanlý insanlarýn birlikte olmasý çok önemlidir. Ayrý ayrý hareket etmek ise yanýlgýdýr; çünkü biliriz, sürüden ayrýlan olursa kurt kapar. Bu nedenle müminler birlikte olmalýdýrlar; birbirlerine muhtaçtýrlar. Her mümine bir mümin lazýmdýr Allah’ý hatýrlatmasý için. Peygamberimiz(sav)’in buyurduðu gibi; "Gördüðünüzde sizlere Allahü teâlâyý hatýrlatan, konuþmasý ilminizi artýran, ilmi ahireti düþünmenize yarayanla beraber olun!" [Ebu Ya’la]

Kur’an’da, insanýn apaçýk düþmaný olan þeytanýn, "Sonra muhakkak önlerinden, arkalarýndan, saðlarýndan ve sollarýndan sokulacaðým... (Araf Suresi, 17) dediði bildirilir. Ýnsanýn önü, arkasý, saðý, solu sarýlmýþ durumdadýr. Ýnanan insan bu durumdan Allah’a sýðýnarak kurtulabilir. Çevresindeki müminler de ona yardým eder, þeytanýn telkinlerinden sýyrýlmasýna vesile olurlar.

Mümin yaþamýnýn her anýnda þeytana karþý uyanýk olmaya ve gördüðü yerde þeytaný alt edecek davranýþlar sergilemeye dikkat eder. "Kullarýma, sözün en güzel olanýný söylemelerini söyle. Çünkü þeytan aralarýný açýp bozmaktadýr. Þüphesiz þeytan insanýn açýkça bir düþmanýdýr. (Ýsra Suresi, 53) ayetinden öðüt alýr mümin ve þeytana fýrsat tanýmamak için güzel söz söyler.

Ýnsan, þeytanýn vesvesesine açýk olursa, açýkta kalmýþ et kemik gibi çürümeye yüz tutar. Þeytanýn ve sözcüsü nefsin telkinlerine karþý, müminler birbirlerine koruyucu kalkan olurlar.

Sevgi, yaþamý güzelleþtiren çok büyük bir nimettir. Gerçek sevgi ise ancak derin bir iman ve Allah korkusuyla yaþanýr. Kur’an’ýn öðrettiði sevgi, samimi müminlerin kalplerini yumuþatýr, Allah’ýn güzel sýfatlarýnýn, üzerlerinde tecelli etmesine vesile olur.

Müminler arasýnda da bazen zor ve sýkýntýlý anlar yaþanabilir. Böyle durumlarda insan, mümin kardeþinin iyi yönlerini ve onun Allah rýzasý için yaptýklarýný düþünür. Allah’ýn Kendi ruhundan üflediði ve yaratýp seçtiði müminle, hata da yapsa mücadele etmez. Dahasý býrakýp gitmez, yanýnda olur. Bir annenin, hastalanan çocuðunu kendi baþýna iyileþir diye yalnýz býrakmamasý gibi... Ýnsanýn yanýnda bir müminin olmasý, hatalarý da olsa, ecir vesilesi olur.

Bela müminlerin üzerine yaðar; yaðmur gibi yaðar ama akar gider. Eðer saðanak yaðarsa biraz nem kalýr ancak güneþ çýktýðýnda o da kurur. Çünkü müminler birbirlerine güneþ etkisi yaparlar.

Müminler arasýnda herhangi bir rekabet yaþanmamalýdýr. Tek bir bedende, birbirleriyle uyum içindeki organlar gibi, her mümin bir diðerinin yardýmcýsý ve destekçisi olmalýdýr. Yapýlan iþler sonucu Allah’ýn verdiði baþarý da bu ortak çalýþmanýn sonucunda gerçekleþir. “Hayýrlarda yarýþ” Rahmani bir yarýþtýr. Bu yarýþta kýskançlýk ve rekabet gibi duygulara yer yoktur.

Allah, "Kendi yolunda, sanki birbirlerine kenetlenmiþ bir bina gibi saf baðlayarak çarpýþanlarý sever." (Saff Suresi, 4) buyurarak müminlerin bina gibi saf baðladýklarýný bildirir. Sýmsýký kenetlenmiþ müminlerden birine bir þey olsa, hastalansa diðerleri onu taþýr. Bu durum dýþarýdan bakýldýðýnda anlaþýlmaz bile.

Müminler bir arada olmaktan büyük zevk alýr, birbirlerini þevklendirir, kendileri için dilediklerini kardeþleri için de diler, kendi ihtiyaçlarý olsa da kardeþleri için özveride bulunurlar. Kur’an ahlakýnýn yayýlmasýný hedefleyen ve Allah için yaþayan müminlerin kardeþliðini farklý kýlan en önemli özellik ise Allah’ýn dilemesiyle sonsuza dek devam edecek olmasýdýr.

Mümin rüzgarda eðilen fidan gibi deðil, fýrtýnada dik duran çýnar gibidir. Müminler birlikte olduklarýnda ise ormaný oluþtururlar. Ormanlar gibi oksijeni artýrýr; ’göðsü sanki göðe yükseliyormuþ gibi dar ve sýkýntýlý kýlýnan’ kiþilere þifa olurlar. Ormanlar gibi yaðýþ getirir; kupkuru çorak kalpleri -Allah’ýn izniyle- bereketlendirirler.

Allah, müminlerin birlikte olmalarýný saðlayarak onlarý cennete hazýrlar. Müminler arasýndaki kardeþlik, derin sevgi ve muhabbet, cennet halkýnýn özelliklerindendir. Allah’ýn dünyadaki tecellilerini görüyorsa insan ve bu dünyada müminlerle beraberse, umulur ki ahirette de onlarla beraberdir.

Cennette öyle güzel saraylar vardýr ki, bunlar Allah rýzasý için birbirini sevenler içindir. [Hz. Muhammed[sav BB>