Kaldýrým taþlarý... Ne kadar da tuhaflar; ne kadar da çok yüzlü... Hangi parti baþkanlýða gelse önce onlar çýkýyorlar ortaya. Bazen sarý-beyaz, bazen sarý-siyah, bazen, siyah-beyaz... Ýçleri ayný olsa da suretleri ve imajlarý deðiþip duruyor hep.

Nerediyse bir saat olmuþtu buraya oturalý. Yerimden kýpýrdamak istemediðimden deðil, düþünce yoðunluðundan fýrsat bulamamamdandý gitmeyiþim. Aklýmýn bütün odalarý tam pansiyon çalýþýyordu yine. Ama misafirlerden pek de hoþnut deðildi anlaþýlan ev sahibi. Çünkü dýþarýdan þöyle bir bakan ya mahallenin delisi zannederdi beni ya da intiharý kollayan bir müflis. Elimdeki tahta parçasý, parke taþlarýnýn tüm kývrýmlarýný bir seyyah misali ezberlemiþ olmalýydý. Bir ara türkü mýrýldanmak geçmedi deðil hani içimden. Hatta diþlerimin arasýndan tamamýný ezberleyemediðim þarkýnýn bir iki dizesi de çýkývermiþti ki gelen geçen beni dilenci zanneder; önüme para atar ve vicdanlarý gereksiz mahzun ederim düþüncesiyle ondan da vazgeçtim. Zihnim yorgundu. Beynin zonkluyordu þakaklarýmda. Gözlerim kaldýrým taþlarýndaydý ancak onlarý bile göz dolgunluðu ile görebiliyordum.

Çok geçmedi bu hal üzerinden. Belki beþ, belki de on dakika... Yirmi metre ileride, Bereket fýrýnýnýn hemen önünde iki adamýn baðrýþmalarý kulaðýma çarptý. Yanlarýnda bordo renkli bir araç vardý. Bir kiþi de aracýn içinden bir þeyler söylüyordu onlara. Baðrýþmalarýn þiddeti de gittikçe artýyordu. Öyle ki fýrýndan müþteriler bir bir çýkmaya baþlamýþtý. Tartýþma iyiden iyiye alevlenmiþti. Biraz yaþlýca olan karþýsýndakine var gücüyle baðýrýyordu. Diðeri ise diþlerini ve yumruklarýný sýkýyor, etrafýndakilere bakýnýyordu. Belki de kalabalýk olmasa... Yaþlý olan bir anda diðerinin yakasýna yapýþtý, olanca gücüyle silkeliyordu. Aðýz dolusu bir iki de küfür sallayýp, itekledi genci. Genç adam neye uðradýðý anlayamadý. Toparlandý, kaþlarýnýn altýndan karþýsýnda duran adamý þöyle bir süzdü. Cebinden aniden bir ustura çýkardý. Yerinden fýrladýðý gibi karþýsýndaki adamýn göðsüne sapladý usturayý...

Sokaðýn köþesinden içinde biri katil, biri tanýk olan bordo renkli bir araç döndü ve uzaklaþtý...

Kaldýrým taþlarý... Ýþte yine rengi deðiþmiþti kaldýrým taþlarýnýn. Ancak bu kez siyasi ideoloilerin,bürokrasinin rengi deðildi. Hýrs ve müsamahasýzlýðýn rengini taþýyordu. Fýrýn bir anda boþalmýþtý. Ekmek derdinden vazgeçmiþti herkes. Kuru kalabalýk nasýl olur gösterilmeliydi cümle aleme. Yerde boylu boyunca yatan kanlar içerisindeki yaralý ve etrafýna toplanan onlarca kiþi... Hayatla- ölüm arasýndaki mücadeyi biletsiz izleme imkaný... Gözler...

Kaldýrým taþlarý... Âvâre renkler sultaný...