~~

yazýlar hepimiz için yazýlsýn, madem ki kelimelere tutunmaya çalýþan aksaklýklarýmýz, kýrýklarýmýz var ve bizi onlar sinesine alýr, onlar sadece acýtmaz olur yaralarýmýzý...

bekle sen...

ve de sürçi lisanlarýn hepsinden muaf olsun bir müddet, tüm beþeri yanlarýmýz.

~~

seneleri rakamlardan arýndýrdý ruhum. istemedi onlarý... nefes aldýðýný bildi, acýsýnýn tüm zonklamalarýna aldýrýþ etmeksizin... ve bir gizli "ah" kadar naifçe etti kelamýný;

ne zamandýr tanýyorum seni? hangi vakitten beridir, aþýp gidilen yollarda mola veririm de, yamacýma diz büküp dinlersin beni? akis eder, kelamýna ortak olurum ve sararým sineme de, kendimde olan o yaralarý bilmez, görmez olurum? unuturum... ve fakat, yazgýma mýhlanan kalemle örülmüþ, cümle köprüsünden, hangi ýrmaðýn sularýna düþürürüm gözlerimden, hislice katreleri de? karýþýr bir baþka ýrmaðýn çaðýltýsýna ve köpürür usul usul kendi lisanýnca?

köprü bir baðdý, kelamdan... sen öylece oradaydýn. beni beklemiyordun. ben de seni. kelime israf etmiyorduk. sormadýk isimlerimizi. isimsizdi seninle ilk konuþmam.. isimsizdi; kalbine bakýp, orada gördüðüm dost niþanesi. bir isim vermek gerekmiyordu illa ki... biliyorduk ki adem ile havva'dan gelmeydi baðýmýz. biliyorduk þükür.

ben yürümeyi severdim ve katetmiþtim bir yaný eðrilmiþ sandaletlerimle, uzunca mevsimlerin hüküm sürdüðü bir diyarý. sen, abasýna sarýlmayý bekleyen seyyah olmaya meyledendin ve biliyorduk ki, yürümelerimiz mecburiydi. nereden gelip, nereye gideceðimizi fýsýldamýþlardý kulaðýmýza... yol uzundu ve bir o kadar çetrefilli...

þimdi söz söylemekliðim kendime ve yazýcýnýn dileðini nihayete eriþtirene...

iþitene... iþittirene hamd ile.


ben ki, geçmiþ zaman izlerini, harf harf nakýþ eylemiþim, bir üçüncü þahýþ kisvesiyle;

"...kalbinden aþaðý süzülen, bir su birinkintisinin üzerinden atladý. yoruldu, küçük bir iskemleye oturdu. ondan önce kimse bulamasýn beni diye saklandý, yüreðin en muhkem barýnaðýna. eline aldý, küçük bir aynayý.. baktý fidan boyuna. ipek, dediydi bir zamanlar, saçlarý beline kadar inerken bir güzelin. göðüs kafesi elif mahrecini aþikar etti. gözlerini yumdu, sakladý sýrrýný... bir el dokundu omzuna, elbet bunlar da geçecek" dedi.

sonra bir rüzgar fýsýldadý... dost, dedi. senin ne güzel yüreðin var. dilerim, iyiler ve iyilikler mesken tutsun gönlünü.