Yüce Allah dünya hayatýný, insanlardan hangilerinin daha güzel davranýþlarda bulunacaðýný, kimlerin sadakat gösterip, kararlýlýkla Kendisi’ne baðlý kalacaðýný denemek amacýyla yaratmýþtýr. Dünya, Allah’tan korkup sakýnanlarla, O’ndan yüz çevirip nankörlük edenleri ayýrt etmek için hazýrlanmýþ bir imtihan yeridir. Bu imtihan yerinde güzelliklerle çirkinlikler, iyiliklerle kötülükler, eksikliklerle mükemmellikler bir araya konmuþ ve kusursuz bir imtihan sistemi kurulmuþtur. Ýnsanlar, imanlarýnýn ortaya çýkmasý için türlü þekillerde denenirler. Sonuçta da Allah’ý hakkýyla tanýyýp, takdir edebilenler inkarcýlardan ayrýlacak ve kurtuluþa ereceklerdir.

Ýnsanlar, (sadece) "Ýman ettik" diyerek, sýnanmadan býrakýlacaklarýný mý sandýlar? Andolsun, onlardan öncekileri sýnadýk; Allah, gerçekten doðrularý da bilmekte ve gerçekten yalancýlarý da bilmektedir. (Ankebut Suresi, 2-3)

Sonsuz güzellikleri sanatýnýn içinde yaratan Allah’ýn, Kur’an’da insanlara bildirdiði gibi, dünya üzerinde güzel olan her þey, zamanla güzelliðini yitirecek ve sonunda da yok olacaktýr. Çevremizde gördüðümüz canlý ya da cansýz her þey yýpranýr ve bozulur. Bu, zamanla oluþan doðal bir süreç gibi düþünülür. Oysa bu bozulma, eskime ve yýpranma, Allah’ýn üstün aklýnýn hikmetlerini içerir. Yüce Allah hikmetle yarattýðý bütün bu olaylarla, dünyanýn geçici bir mekan olduðu mesajýný verir ve bu konuda derin düþünmemizi ister.

Dünyanýn geçiciliðini ve aldatýcý bir mekân olduðunu, gerçek yurdun ahiret olduðunu ve sonsuza dek süreceðini yalnýzca bilmek yeterli deðildir. Aslýnda burada söz edilen her kavram, özellikle sonsuzluk, sadece ‘bilerek’ anlaþýlabilecek bir kavram da deðildir. Bütün bu gerçekler, üzerinde derin tefekkür edilerek anlaþýlabilecek konulardýr. Rabbimiz Kuran’da, “Size verilen her þey, yalnýzca dünya hayatýnýn metaý ve süsüdür. Allah katýnda olan ise, daha hayýrlý ve daha süreklidir. Yine de, akýllanmayacak mýsýnýz?” (Kasas Suresi, 60) ayetiyle de haber verdiði üzere diðerlerinde olduðu gibi bu konudaki örnekleri de ‘düþünen insanlar’ için verdiðini belirtir.

Dünyaya Allah’ý tanýmak ve O’na kulluk etmek için geldiðini, en önemli amacýnýn Allah’ýn rýzasýný kazanmak olduðunu, dünyanýn imtihan için yaratýldýðýný, asýl varýlacak yerin ahiret olduðunu, dünyada yapýp ettiklerine göre hesaba çekileceðini, cennetle cehennemi düþünmek ve yaþamýný tüm bu gerçeklere göre düzenlemek insanýn en önemli sorumluluðudur. Aksi takdirde sadece doðan, büyüyen, çoðalan ve amaçsýzca yaþam süren hayvanlardan bir farký kalmaz. Yaratýlmýþ her þey gibi insanýn yaþamýnýn da bir amacý vardýr. Dünya hayatýnýn göz açýp kapayýncaya kadar kýsa olduðu gerçeðini fark edip, sadece Allah’a kulluk için yaþayan insanlar, Allah’ýn Kendi ruhundan üflediði müminlerdir.

Müminler yaþamlarýnýn her anýný, “Ey iman edenler, Allah’tan korkup-sakýnýn ve (sizi) O’na (yaklaþtýracak) vesile arayýn; O’nun yolunda cihad edin, umulur ki kurtuluþa erersiniz.” (Maide Suresi, 35) buyruðuna uygun olarak, Rabbimiz’in hoþnutluðunu kazanma ve Allah’a yakýnlaþmaya yollar arayarak geçirirler.

Dünya hayatýnda yapýlan ameller, Kendi rýzasý için yapýlan iyi iþlere daha güzeliyle karþýlýk veren Allah’ýn hoþnutluðu amaçlanarak yapýlýyorsa Allah Katýnda birer salih amel olarak geçerlidir. Müminin her hareketinde, her sözünde, attýðý her adýmda, Allah’a daha yakýn olmak, Allah’ýn sevgisini ve hoþnutluðunun en fazlasýný kazanma amacý vardýr. Böylece yaptýðý her davranýþ ve güzel söz, bir salih amele dönüþür ve hesap günü kendi lehine dengeleri deðiþtirerek onu sonsuz mutluluða ulaþtýrabilir.

Allah, rýzasýna uyanlarý bununla kurtuluþ yollarýna ulaþtýrýr ve onlarý kendi izniyle karanlýklardan nura çýkarýr. Onlarý dosdoðru yola yöneltip-iletir. (Maide Suresi, 16)

Fakat insanlarýn büyük bölümü Kur’an’daki ifadesiyle "zalim ve nankör" bir karakter göstererek Rabb’lerine þükretmeyi, O’na boyun eðmeyi ve itaat etmeyi unuturlar, O’nun koyduðu sýnýrlarý çiðnerler. Kendilerinin büyük bir güce sahip olduklarýný, bu dünyadan çok uzun bir süre ayrýlmayacaklarýný düþünürler.

Bu yüzden de tüm amaçlarý dünyayý yaþamaya yöneliktir. Ölümü unutur, ölümden sonraki yaþantýlarý için hazýrlýk yapmazlar. En büyük amaçlarý, imkanlarý elverdiðince iyi bir yaþam sürmek, burada geçirdikleri her aný kendilerince en iyi þekilde deðerlendirmektir.

Allah için yaþamak ise hem dünyada güzel bir yaþama, hem de ahirette sonsuz cennet beklentisine neden olur. Mümin, bir iþ yaparken, Allah’ý razý edecek þekilde yapmaya çalýþýr. “Ben bunu yapayým da, cennete gireyim” þeklindeki bir düþüncenin doðru bir yaklaþým olmadýðýný bilir. Önemli olan, yapýlan davranýþta Allah’ý hoþnut edip, O’nun sevgisini kazanma hissiyatýnýn olmasýdýr. Ve Rabb’imizin hoþnutluðunu kazanmýþ olmak da ayette bildirildiði üzere, mutluluklarýn en büyüðüdür:

Allah, mü’min erkeklere ve mü’min kadýnlara içinde ebedi kalmak üzere, altýndan ýrmaklar akan cennetler ve Adn cennetlerinde güzel meskenler vaadetmiþtir. Allah’tan olan hoþnutluk ise en büyüktür. Ýþte büyük kurtuluþ ve mutluluk budur. (Tevbe Suresi, 72)

Allah, rýzasýný kazanan kullarý için, dünyadaki bu kýsa yaþamýn ardýndan sonsuz ve eþsiz mutluluðu yaratýr. Ona ulaþabilmek için samimi dua eder mümin: “Allah’ým, Seninle kesintisiz , güçlü ve kopmasý olmayan bir baðlantým olsun. Her imtihanýmda Seni göreyim; yaþadýðým her olayý beni eðitmek ve imanýmý olgunlaþtýrmak için hayýr ve hikmetle yarattýðýný bana unutturma. Zorlu görüntülerle yüzleþme zamaný geldiðinde, sabýr ve tevekkül göstermeme yardým et. Senin sonsuz gücünü hakkýyla takdir etmemi, Senden gücüm yettiðince korkmamý ve Seni gereði gibi sevmemi bana ilham et. Ben Senden razýyým Rabb’im; Sen de benden razý ol...”