I

// Eþkiya güruhlarý arþýnlýyor virane kürsüleri,
Bakir düþüncelere yer yok bu yerde.
Prangalý,kör,dilsiz tüm düþünceler...
Binlerce yoldan sadece biri doðru denilirken,
Nasýl ilim yapýlabilir ki bu kürsülerde?

Adýna bilim denilen þeytan uydurmalarý,
Aðýzlarda çiðnense patlayacak soysuz düþünceleri,
Köhneþmiþ fikirleri,sýradan hareketleri,
Satsan üç kuruþ eder ancak,solmuþ bedencikleri...

II

// Kara tahtalarda heykel kýlýklý kuklalar,
Aman ha çekiþtirmeyin,kopacaklar !
Uysal eþeklerin hizmetkârlarý bunlar;
Sakýn ha iliþmeyin anýracaklar...

Sýpanýn kulaðý uzunsa bunda bir hikmet vardýr,
Söyle;sýpaya laf yetiþtirmek hiç kolay mýdýr?
Binlerce semer yer,yine de uslanmaz;
Katýra özenir bildiði yoldan þaþmaz...

III

// Ýlim ehilsizlere kalmýþ,adamýn yoksa ilim de yok,
Eþeklerin yancýsý deðilsen sana söz hakký yok,
Kürsülerde gezinen birtakým sýpacýklar yüzünden;
Senin ilim anlatmaya hiç hakkýn yok !

Oku,bilinçlen sözüm anlayanadýr inceden,
Laf dokundurmak deðil amaç,yol göstermektir bir yerinden,
Ýlim denilen þey;basmakalýp,tekdüze düþüncelerle yoðrulmuþ,
Profesör olmuþ,doktor olmuþ ama;çoðu,hala "insan olamamýþ" !!!