Sevgili üstat;
zatýmla ilgili tespitleriniz için
bahtiyar olduðumu bilmenizi isterim.

Makale, hikâyelerim için
“devede kulak kalýr” teþhisiniz biraz manidar geldi.

“Nakþeden izler” aný roman çalýþmamý ilgili
siteye bir bütün halinde ekleme fýrsatýný bulamamýþtým.

Bu nedenle bölümler halinde yayýnladým.
Bu çalýþmam diðer sitelerde fevkalade revaçtadýr.

Bir okur sýkýntýsýný, tasasýný çekmedim,
ve böyle bir beklentiye asla ve kat’a tevessül etmedim.

Zira tesirin sebebini bilendim
bu bakýmdan muhakkak ki bir heder-i nefestim.

Þiir çalýþmama gelince;
bu alanda çok baþarýlý olduðum söylenemez elbette.

Çünkü mýsralarýmý
þair olduðum için veya
bu sýfatýn hasretiyle yoðrulduðum için yazmýyorum.

Hani bir hüznün naðmesi
bizleri farklý hissiyat serencamýnda yol aldýrýrlar ya…

Maddeden maada bir nefes gibi…
Þekliyeti þutlayan bir abitin hali melali misali…
Tefekkür ikliminden haz alan bir nefeslik can gibi…

Aþkýn demiyle kavrulan deveran inisiyatifi…
Cezbeye tutulmuþ feveran misali bilinir ya…

Yazmak… Onu anlamak… Onun için var olmak…
Düþünmek… Neyi düþüneceðimizi bilmek gibi…

Sevmek… Hinlikten bertaraf olmayý bilmek…
Sineyi bahþedeni La þerike diyerek diyardan göçmeyi tercih etmek!

Ýþte deðerli dost neylersin,
bir acizliðin muhayyilesiyle nefeslenirken...
Atmosferde yanký bulan feryadýmýn ahenk sýzýsý serdedildiði gibi…

Bu maksada binaen
okurlarýmdan gelen talepler nedeniyle
belki biraz fazla zaman ayýrdýðýmý söylemek mümkündür…

En fazla þiir ürettiðim dönem,
yazmaya baþladýðýmdan itibarendir.

Ama sevgili üstat bilmelisiniz ki,
o kadar güzel tepkiler alýyorum ki edebiyat çevrelerinden,
haz almadýðýmý söylemeden ne yazýkk ki vazgeçemeyeceðim...

Þiirlerime,
ilham perimin kayýplara karýþmasý sebebiyle,
bir süreliðine ara verdiðimi belirtsem çok manidar bulur musunuz?

En son yayýnladýðým ise
” Nefesinle solayým” çalýþmasý olmuþtur...

Fakat en çok alýndýðým,
baþlangýç paragrafýnda ki hatýrlatmanýzdýr.
Ne hikmetse hakikaten biraz yüreðimi sýzlattý…

“Ýki dünyanýn var olduðunu ve hayal âleminde bulunmak”

Demek ki yazdýklarýmda bu pek fark edilmiyordu.
Hayalin eþiðinde bir emeðin döküntüleriydi… Hayal…

Ah bu hayal olmasaydý…
Aþk nasýl anlaþýlýrdý… Nasýl yaþanýrdý?

Kurtulamadýðýmýz
bir monotonluðun pençesinde yaþamak,
o kadar meþakkatli ki benim için, inanýn kelimelerle anlatmak kifayetsizdir…

Ýþte sevgili üstat
þiirlerle ben hayalin meþkinde seyretmiþsem,
inanýn bundan asla bizar deðilim, çok keyif aldým, birçok yeni dost kazandým.

Yüreðimin
hücresinde hapsolan duygularýmýn
kapýsýný, atmosfer parký sakinlerine açtým...

Evet, onlarla paylaþtým,
sað olsunlar kýymet verdiler ve yorumlarda bulundular…

Aþk bir hakikatse
onu yaþadým dersem abartmýþ olur muyum bilmiyorum.

Hissettiðim aþkýn ta kendisiydi… Bilmeden… Görülmeden…
Sadece satýrlarla yaþana bir aþk düþüne biliyor musunuz?

Þekliyeti önceleyenler biliyorum ki çok þaþýracaktýr…
Kim ne derse desin þaþmayan bir esin kaynaðým olmuþu!

Mýsralarýnda bulduðum mana derinliði, hislerimi tetikliyordu.
O bir sanatçý ruhluydu… Mýsralarýnda güftenin izleri mevcuttu…

Bir kemanýn naðmelerinde dinlenseydi mýsralarý ne harika olurdu…
Bir ressamým hassasiyeti mevcuttu… Tuval onun ellerinde raks ediyordu…

Ýþte hissettiklerinizi bu haleti ruhla kaleme alýrsanýz…
Neler çýkýyor emeðinizden bir bilseniz…

Aþk acýsýný bilen kaç insan vardýr… Arzunun deðil, hazzýn aþkýný…
Ýþte bu güzel ve görmediðim insanaþk acýsýný bilendi…

Hissedendi… Bir sevendi… Sevmeyi bilendi…
Demem odur ki sevgili üstat, aniden yüreðimi yakalayandý…

Kendine katandý… Fizik kurallarýný hiçe sayarak…
Tenleri mahkûm býrakarak… Hayânýn içinde kalarak…

Ýþte her iki dünyayý da hayallerimizin zenginliðiyle güreleþtirebiliriz…
Aþk bizlere manayý yaþatandýr ey sevgili dost…

Aþk hak kapýsýnda kavurandýr…
Aþk gülün kokusundan, bülbülün feryadýndan imbiklerdir…

Yaptýðýnýz yorumlar için teþekkür ediyorum…
Sevgi ve muhabbetlerimi gönderiyorum…




Mustafa CÝLASUN