Nereden baþlasam...
Ankaralý aðzýyla yazýlmýþtýr.

Nereden baþlasam bilmem ki
Ankaram’ý yazivirmek kolay mý?
Bað bahçe yollarýmýz bulvar;
Tarla, tonç’um cadde, sokak;
Daðým taþým, derem tepem ev oldu
Nereden baþlayým bilemeyom…
Yardan mý, yarenden mi,
Seymenimden, erenden mi,
Nerden baþlayým…

Oyunlarýmýz vardý
Kendimizden giçercesine coþkulu
Aþklarýmýz içe kapanýk
Þarkýlarýmýz sýrýlsýklam sokak sokak,
Saçak altlarýnda suskun..

Hangisini disem!
Bayramlarýmýz olurdu
Abariþ… Bayrak bayrak
El öpmeli, mendilli, akide þekerli
Ciplerimiz þýkýr þýkýr
Aþaðý yüze koþardýk yüzüngoyun
Adýrýk çödürük, dönme dolap, türlü oyun…
Ne zenginimiz vardý kýzdýran,
Ne insanda bunca kahýr
Uç ucaydý, içiçeydi
Þehir avucun içindeydi topluca.

Hangisini anlatsam!
Bir ýþýk düþmüþtü kýþ günü
Dikmen yamaçlarýndan Ankaramýz’a
Gönülleri ýsýtan…
“Konkuru paþasý’ydý” kulaktan kulaða haber
Ne rütbesi, ne de niþaný vardý
Boz kalpaklý bir önder.

Iþýk didimya baþtan
Þavký ülkeye vurdu
Guruba gurup kattý þimþek gibi
Baþlara þapka verdi, sýrtlara urba
Od ocak oldu,
Okullara baþ öðretmen…
Pay daðýttý kadýna, kýza, dula
Aklýna gelen her kula.

Hangisini anlatsam bilmem ki…
Yaptýklarý tutuyordu aðaç aþýsý gibi
Yeniden þývgýn sürdü koca kök
Dikenler çiçek oldu
Akasya dallarý gibi elle tutulur,
Gözle görülür salkým saçak
Suyumu berrak yaptý,
Topraðý toprak.

Kýsaca dostlarým!
O bayraðý kaldýrandý
Bizse bayraktar,
Ne baþý anlatýlýr, ne sonu
Uzar gider arþa kadar.