Sana söz

Bir daha anmayacak dilim bizi
Ölüm çanlarý çalarken gece
Çýkýp gideceðim hatýralardan
Son defa, yürüyeceðim kýyýlarýnda
Ýhtiraslý bütün dalgalarýna raðmen
Sessizliðe bürüneceðim...

Sana söz

Hiçbir lügat ta geçmeyecek adýmýz
Aðýr aksak bir ritimle
Aðarmakta olan þafakla birlikte
Tek bir lahika daha yaþanmayacak bu yürekte...

Sana söz

Oldu, bittiye getirilmiþ bütün zaman ekleri
Ve dilek kipleri
Artýk, imkânsýz bir masalýn,
Gizemli mavisinde...

Sana söz

Sahi, önce kim sevmiþti
Sen mi?
Ben mi?
Sonra kim terk etmiþti bizi?
Bu gibi sualler olmayacak dilimde...

Sana söz

Alýþkanlýðýn verdiði, telaþla
Beklenmeyecek, giden
Aðýr, aðýr perdesi kapanýrken gözlerimin
Hançer renkli bir ihanet
Ezberimdeki bütün renklerin
Cellâdý olmayacak

Sana söz

Kan kýrmýzý bir acý, serilmeyecek her yerime
Aðýr cümlelerin müptelasý edemeyecek beni...
Ve gözlerim
Bir daha
Bulutlarýn rolüne soyunmayacak
Hadsizce!

Sana söz

Sýrra kadem basacak efkârým
Sükuti esrara bürünecek zaman
Ötesi yok
Bu da geçecek nihayetinde...

Sana söz

Ben den
Sen den
Biz den
Kalan ne varsa
Silecek aksini zaman
Ret edecek dimað sevda ezberlerini...

Sana söz

Dilimden düþtüðün an çekilecek tetik
Teessürle kapanacak son sayfa
Þafak sökerken, kayýp bir adreste
Þakaðýmdaki son kurþun/i olacaksýn sessizce...