Bir isteðim var Ýstanbul,
Beni içine çekme,
Ahlaksýzlýðýný yüreðime iþleme,
Sessizliðinle korkularýmý körükleme...

Bir isteðim var Ýstanbul,
Ýsyan çýðlýklarýný kendine sakla,
Sen ki yüreði kararmýþlarýn þehri
Temiz düþüncelerimi bana býrak
Ýçinde büüttüðün vefasýzlarý karþýma çýkarma...

Ey gecelerinin matemiyle güçsüzleri boðan þehir,
Etme...
Kirli vaatlerinle berrak düþünceleri bulandýrma..
Ey intikamlarýn þehri
Kin tutmamýþ gönülleri maðdur edip kendine düþman etme...

Ey uçurumlarýn þehri Ýstanbul
Ne alýn terine saygýn var
Ne babadan kalmalara ahýn
Ne gitmek isteyene yolun var
Ne de kalana bir yurdun...
Etme...
Fakirden alýp zengine geçit verme...

Býrak Ýstanbul...Býrak beni gideyim...
Boþ vaatlerin doldurmuyor boþluðumu,
Bir de herkes aþýkmýþ sana;
Ben deðilim...
Kahpeliklere kucak açmýþ bu þehirde
Temiz kalmaya çalýþan bir köleyim..
Tek isteðim var Ýstanbul
Býrak beni...Bari temiz öleyim...