Siney-i melalin lahzasýnda kalmak
Ne kadar çýkmak istese de, ruhunu bizar býrakacak kadar dirense de
Arzu ve heveslerin yüreðini daðlayarak figan ettirse de, sen yine de iltifat etme
Nasibin kazasýný bekle, takdirin sahibinden bir an olsun kalbini þüpheye teslim etme


Yorulan nefesin, solan hevesin
Gün yüzüne hasret kalan emelin furyasýnda dilenme, aþkýn inþirahýný bekle
Kalbin sahipsiz deðil idrakinle tefekkür etsene, vakit sevdadýr, maþuku düþünsene
Nasýl bir hengâmenin eþiðindesin, zanlarý gönül neylesin, o yeisi aþk neylesin üzülme


Bazen gün ayý besler, bazen yýlý
Bir ömür bahþediliyor, en mümtaz eser tevdi ediliyor, akýl sual etmiyor nerdesin
Muhakemeyi terk eden gönül’e hak ne için nazar etsin, iþaret taþý ayaðýna mý gelsin
Zevkin, keyfiyetin haz veren letafetleri halin deminden mi terk edilsin, nefis neylesin


Sadýk olmak, kalbi nazarla bakmaktýr
Þek ve þüpheden kurtularak, aþkýn sadrýna bel baðlamaktýr, aðlamak yýkanmaktýr
Yanmak, sevdanýn serinliðinde umuda bulanmaktýr, firaký aþký muhabbetle anmaktýr
Kanaatin vecdiyle durulmaktýr, inkiþafýn sahnesinde ruhu esaretinden kurtarmaktýr


Baðnazlýðýn çarkýndan çýkmaktýr
Önyargýlardan arýnarak, hukukun þadýyla muhabbete ulaþmaktýr, hakikat aþkýdýr
Çaresizliðin mecrasýndan çýkmaktýr, tefekkürün feyziyle yanmaktýr, aþka akmaktýr
Firkatin ramýyla vakýalara bakmaktýr, telaþ ve gailelerden kurtulmayý baþarmaktýr


Teslimiyetin baharýný yaþamaktýr
Hazan vaktini nefsi telakkilerin sahnesinden ayrýþmaktýr, ibreti aha býrakmaktýr
Kalbini sakýn ihmal etme boþluk kabul etmez bir uzuv diyerek te es geçme ahý aðýrdýr
Söyle kâinatta sahipsiz olan bir nefes var mýdýr, istikameti olmayan can kime ardýr



Mustafa CÝLASUN