Ýçimde bir coþku, nedeni bilinmez, tarifi zor
Öyle bir his ki durmak imkansýz, hemen atmalý kendini sokaklara
Ayýn ýþýðýna, gecenin karanlýðýna býrakmalý kendini
Duymamalý gitme diyen sesleri, görmemeli tehlikeli bakan gözleri
Yürümeli sadece, aldýrmaksýzýn yelkovana, akrebe
Ne de beyninde birbirine girmiþ onlarca düþünceye
Yürümeli sadece hissedilen coþkuyla, yerini kýzgýnlýðýn aldýðý kimi zaman
En kötüsü kýzgýnlýðýn kendine duyulan
Coþku kadar derin coþku kadar tarifsiz
Kimi zamansa hüzne býrakan yerini
Kendini fütursuzca yaþayamamanýn hüznü
Yaþamana en büyük engelin yine kendin olduðu gerçeði bir yanda
Yaþadýðýnda hissedilense koca bir azap mutluluðun ardý sýra
Þimdi söyleyin ne yapmalý insan þu hayatta?