Benden…

Cümleler kalacak. Cümlesine olmasa da huzursuz olmayacaðým. Noktalý virgüllerden yoksun olacaklar. Adýmýn yoksunluk olduðunu unutmadým. Varlýðýnýn ötesinde duran kuytu köþede duracaðým.

Kelimeler kalacak. Anlamsýzlýðýna anlam katacak olan kelimeler olma özelliklerini koruyup duracaklar. Kelimelerden oyunlar oynamaya devam edeceðim. Ama hiçbir zaman kelime merhem sürenlerden olmayacaðým.

Birde izler kalacak. Ellerimin kiri olacaklar. Ve bilirsin, eldiven takmayý sevmedim.

Senden…

Sözler kalacak. Verilip verilmediklerine bakýlmadan, camekânýnda satýlýk ilaný duran mekânýn duvarlarýnda asýlý kalacaklar. Radyoda þarkýlar çalýp dururken, çalan þarký sözleri bile senin sözlerinin yanýnda masum kalacaklar.

Umursamazlýk kalacak. Umurumda olmayan birçok þeyin yanýnda, hiçliði temsil edip duracaklar.

Birde izler kalacak. Takmýþ olduðun eldivenlere bile ihanet edecek olan izler…

Onlardan…

Yaþanacak olan anlarýn arasýnda köþe kapmaca oynamak, anlamsýzdýr. Anlamsýz olan bu oyundan geriye kalacak olan da gereksizliktir.

Gereksiz olan ne varsa da iz býrakýr. Silik yazan kurþun kalemden geriye kalan ne varsa o kadardýr.

Ýzler kalacak.

Benden, senden ve onlardan…

Ve küçük bir çocuk, þarký mýrýldanarak, küçücük elleriyle, hepsini silip duracak…

Vefayým. Ama ufak bir esintide ýsýnmak için, içtiðin Vefa bozasýnýn satýldýðý Vefa semti deðilim…

30/05/2011 Ýstanbul