Dün bir mektup okuduk.


Mektup, Alevi Bektaþi Federasyonu’nun 24 Mayýs 2011 tarihli Baþbakan’a açýk mektubuydu.

Mektuptan biz “Bal tadý” aldýk.

Sayýn Baþbakan, siz ve arkadaþlarýnýz da okumuþ ayný mektubu “Zehir tadý var bunda” demiþsiniz.

Ayný mektuptan neden bu kadar zýt iki ayrý anlam çýkardýðýmýzdan emin olmak istedik.

Çok daha eski tarihlere ve uzak coðrafyalara gitmeden, varýp Anadolunun Ulu Ozanlarýna, Büyük
düþünürlerine, Halk önderlerine sual eyledik konuyu.

Önce çaldýk kapýsýný Mevlana’nýn uzattýk saygý ile mektubu önüne.

Alýp okudu ve “Sabýr önceleri Zehirdir, huy edinirsen bal olur” dedi.

“Ýnsanda güzel olan yüzdür, Yüzde güzel olan gözdür, Ýnsaný Ýnsan yapan aðzýndan çýkan sözdür” diye ekledi.

“Üzülmeyin, kaybettiðiniz herþey bir baþka surette size geri dönecek” diye teselli etti bizi uðurlarken.

Ýçimize bir ferahlýk, gönlümüze bir hoþluk, cemâlimize bir tebessüm gelip baðdaþ kurdu, öylece düþtük yola.

Vardýk Hünkar Hace Bektaþ Veli’nin huzuruna, niyaz edip anlattýk arzuhalimizi, devam ettik cevap aramaya;

“ Hararet nârda’dýr sac’da deðildir, Kerâmet sendedir, tâc’da deðildir, Her ne arar isen, kendinde ara, Kudüs’te, Mekke’de, Hac’da deðildir “ dedi.

“Ýncinsen de incitme, Ýnsan dilinin arkasýnda gizlidir” diyerek, daralan sabýr kabýmýzý geniþletti.

“Madde karanlýðý akýl nûru ile, Cehalet karanlýðý ilim nûru ile, Nefis karanlýðý marifet nûru ile, Gönül karanlýðý da aþk nûru ile aydýnlanýr “ dedikten sonra “ Gidin bakýn bu mektuptan zehir tadý alanlarda bu sýfatlar var mý ?” öðütleriyle ýþýk tutup bizi yolcu etti Hünkar.

Taptuk Emre Dergâhý’na uðrayýp, Yunus’u sorduk.

Yunus Emre mektupta yazýlý olanlarý ezberinden okuyarak karþýladý bizi ve ekledi;

“Yunus ne hoþ demiþsin, balu þeker yemiþsin, Ballar balýný buldum, kovaným yaðma olsun” diye bitirip sözlerini, “ Bekletmeyin Pir Sultan Abdal’ý hadi yolunuz açýk olsun” dedi.

Aldýðýmýz onca nefes, onca güç ve sevgiyle týrmandýk Sivas ilinden Banaz yaylasýna, ulaþtýk Pir’in huzuruna.

Aldý sazý eline, çoþtu mektuba bakarak “Uyur idik uyardýlar, diriye saydýlar bizi, Koyun olduk ses anladýk, sürüye saydýlar bizi… Halimizi hal eyledik, yolumuzu yol eyledik, Her çiçekten bal eyledik, arýya saydýlar bizi…” deyip bir bade sundu bize.

Anadolu iklimi aydýnlýk, bereketli ve berrak.

Bizim yetiþtiðimiz iklimde “Bal Arý sýr’ý Yol Ali sýr’ý” diye öðretti bize büyüklerimiz.

Belki de bundandýr, sunulan her þeyde “Bal tadý” söylenen her sözde “Yol dili” aramamýz.

Sayýn Baþbakan, bir seçim arefesinde, hiç deðilse tüm toplum kesimlerinin duyarlýlýðýnýn dorukta
olduðu bir dönemde, zahmet edip, bu iklimden nasipleniniz.

“ Söz ola kese baþý, Söz ola kese savaþý, Söz ola aðulu aþý, Bal ile yað ide bir söz “


Durak Arslan, Strasbourg, 25 Mayýs 2011