Ben aðlayamam bilirmisin
Kirpiklerim demirparmaklýktýr gözyaþlarýma
Hüküm gimiþtir duygularým yutkunduðum hýçkýrýklarda
Oysa ne zaman aklýma gelsen
Saçlarýn gözlerin dudaklarýn
Ve o ince zarif ellerin
Ne zaman aklýma gelse deðil aðlamak
Bu koca þehri yakasým gelir tümden
Ama sen bilmezssin ben aðlayamam
Gardiyandýr gözbebeklerim zincire vurur gözyaþlarýmý
Sonra sahte bir tebessüm ile
Elimde ateþi içimi yakan bir sigara
Gözlerimi kapatýp bir martý kanadýnda
Seyrederim bu kahpe dünyayý
Sen bilmezssin ben aðlayamam
Ne zaman bu þehre yaðmur yaðsa
Islak caddelere vururum yorgun bedenimi
Üþüyen ellerim cebimde þarkýmýz dudaklarýmda
Nereye gittiðimi bilmeden ardýma dönüp bakmadan
Yürürüm dakikalarca
Ama sen bilmezssin ben aðlayamam
Her yaðmur damlasý tenime deydiðinde
Seninle oturup çay içtiðimiz o yerde
Açýlýr gözlerimin demir parmaklýklarý
Ben aðlamam yaðmur ýslatýr yanaklarýmý
Þimdi gözyaþlarým yaðmur ve ben
Bu boþ sokaklara vurduk kendimizi
Benim aklýmda gözlerin
Gözlerimde yaþlar ve yaðmur
Ben yaðmur yaðdýðýnda sadece senin için aðlarým bilirmisin?