Kopardým yüreðimde açan bütün çiçekleri
Mevsimlik mutluluklar yerine günlük acýlar eþlik etti yüreðime
Ne kendimden kaçabildim ne seni unutabildim
Her gün güneþin doðuþu gibi umut besledim sana
Ama umutlarým bile yabancýydý senin gibi bana
Yaþamaktan anladýðým sadece nefes almak oldu
Ne sevdiðim nede sevenim vardý
Ne kadar çok yaþadýysam o kadar çok yalnýz kaldým
Kimseden bir beklentim kimsenin de benden yana bir beklentisi olmadý
Belki de hiç olmamýþ ama yaþamýþ biriydim
Yaþadýðým her þey bir yalandý belki
Ama bir tek senin dýþýnda
Seni sevmeye karar verdiðimde küçük bir çocuk oldum
Sevdim seni bir çocuðun yaþama sevinci gibi
Sen yüreðimde büyürken ben sensizliðe adým attýðýmý bilemedim
Seni hesapsýz çýkarsýz yalansýz dedim ya bir çocuk gibi sevdim
Acabalarým olmadý seni severken keþkelerimde
Hiç sorgulamadým seni ne geçmiþinle ne geleceðinle
Her zaman olduðu gibi yine çok sevdim sorgusuz sualsizce
Ve ben ne kadar çok sevdiysem o kadar çok kaybettim
Seni bitirmek için kendime söz verdiðimde
Anladým ki kendimden vazgeçmiþtim
Þimdi aþký da sevdayý da sana býrakýyorum
Belki hiç layýk olamadým sevilmeye
Ama layýk olmayanlarý da sevdim delice
Varsýn olsun sende unut ve git
Ama ben hiç unutmýyacam sen sondun
Geldiðim son ise ilk
Dedim ya þimdi git sadece git…