Hani sana bir þiir yazacaðým demiþtim ya
Ýþte yazýyorum
Bugün kar yaðdý Ýstanbul'un üzerine
Her kartanesinde içim üþürken
Senin gözlerini düþündükçe ýsýndým
Biliyordum ki sende her kartanesinde beni düþünüyordu
Ne tuhaf þey sevmek ve
Ve ne tuhaftýr hiç býkmadan birini düþünmek
Oysa sen yokken bir yaným enkazdý
Yüreðim bir infilak baþlangýcýydý
Bazen bir sahil kenarýnda
Bazende salaþ bir meyhanede yüreðimi dinlendirirken
Ne aradýðýmý bilmeden gözlerim boþluða bakarken
Kimbilir belkide bir intahar anýnda çýktýn karþýma
Þimdi sensizlik nefes alamamak gibi
Gecenin karanlýðýna katlanýþým
Sabahýn güneþine olan inancýmdandýr
Zemheriye boyun eymeyiþim ise
Baharda yeþeren yapraktandýr
Herþeye katlanmak mümkündür hatta ölüme bile
O soðukluðuna raðmen
Ama yokluðunun yanýnda ölüm bile hafif kalýyor
Bir intahar anýydý senin geliþin
Þimdi yokluðun sonumun baþlangýcý
Beni bu sonda býrakacaksan böyle yalnýz
Gözlerinde kaybolduðum gözlerin olmayacaksa gözlerimde
Avuçlarýmý yakan tenin tutmayacaksa elimi
Ve seni yitireceksem týpký kopan bir düðme gibi
Yüreðim infilak yeri býrak patlasýn
Býrak daðýlsýn bedenimin herparçasý ayrý bir yere
Ama bilki sen varsýn hala atmayan kalbimde bile
Yüreðim infilak yeri
Býrak patlasýn senin gözlerinde......