Ne söyledimse
Ve iþittiklerim hissiyatýmla muvazenemde
Maksat muhabbete ram olmak için kadrin bereketinde
Dert insan içinse elbette ki bir kulum bende acizliðin sefilliðinde
Bazen yâre seslensem de ve bazen kalbi hüznümü teslim etsem de demiyle




Hicran halimde
Ruhum her ne kadar sukut etse de kederde
Dilim kelimelerde sinem yâd ellerde hasrette içimde
Kime ne söyledimse kem sözler halime övgülerde aziz nefeslere
Nerdeyim ve hangi hal içindeyim hiç bilmeseler de yazýyorum iþte kalbimle




Dinlediðim tambur
Öyle elemli feryat ediyor ki hicran ahengiyle
Bestelediðim çileler güftelerimde yazýlan þiirler âlemde
Sarf ettiðim gayretim hamiyetin ellerinde hissiyatým hüzün içinde
Ýþte mezar halimi meftun edince ruhum kalbimi titretiyor aþkýn nefesleriyle




Belki susmam gerekiyor
Ne kadar yazsam da yanmak içimden geliyor
Melalim devran ediyor ruhum sema halinde meþk ediyor
Derdim halime sürur bahþediyor sabýr aþkta dur durak bilmiyor
Baht sendeleniyor zihnim feveran ediyor lakin aþk ziyadesiyle esin veriyor




Aþinayým hilali yâre
Ey çilem artýk ne bekliyorsun aþk feri ile halde
Sevda harýyla haz veriyor kalbime aþk nidasýyla sancýlar içinde
Ne kadar çektiðim elem varsa yalnýzlýðýmda hasret kilim oldu nazýyla
Ey þark beklide garp sakinleri anlayýn artýk aþký sahibinin izniyle kalbimde




Ne badý sabahlar
Ve kalbimden fýrlayan umutlar halime acý veriyor
Gözlerim boþaldýkça ruhum kadre eriyor dil coþku içinde dönüyor
Ruhumun sancaklarý atiden neler bekliyor mazi mütemadiyen derliyor
Kim ne söylerse elbet hesabý biliyor ölüm vaat edilen diriliþle ahenkleþiyor




Yaðmur nur olarak iniyor
Kar letafetiyle sukutun ziyadesini aþk ile müjdeliyor
Kalbim sürurun mefkûresinden hamiyet bekliyor gülün þevkine eriyor
Melalim bu vakit durmuyor hissiyat ahenge bürünüyor kalbim zikrediyor
Dil þad olunca kalp aþkýn lisanýna eriþiyor ve huzur ruhuma refakat ediyor







Mustafa CÝLASUN