Þiirin hikayesi

Þairliðim öldü yokluðundan aðlasýn þiirlerim..
------------------------------------------------------------

Esmer anýlarým vardý;
Güneþ yanýðý
Günün deðdiði yerde adýnla baþlayan.
Sessiz bir çýðlýk olurdun kulaklarýmda
Nefesimden dökülürdü sesin
Duydukça yanar, duydukça aðlardým.

Sözlerin sussa da çaðýrdýkça gözlerin beni
Aynalar kýrýlýrdý bakýþlarýnda
Ki yalan nedir bilmezdi onlar
Baktýkça yanar baktýkça kanardým.

Umut ekerdim saksýlara
Boy vereceðini bilmeden hüzünlere
Gönüllüydüm aþkla yanmaya hani iliklerime kadar
Kaç kere düþerdi can, gözleri âmâ
Gönül gözüyle böylesine deli bir sevdaya?

Bir kelebek misaliydi aþk
Uçup giden avuçlarýmdan
Kanadýnda sen.
Ve sevda kokan uçurtmaydý umutlar
Ýliþtirdiðim deli bir rüzgârýn teninde savrulan.

Kanatsýz bir güvercindi sevmek
Göç ederken yalnýzlýklara.
Üþümekti haziranýn koynunda
Kýþ ortasýnda yanmaktý yokluðuna.

Boðazýma düðümlenen sevdamýn ayak izleri
Taþýdý mý seni de çaresizliklere?
Sýzladý mý ayak uçlarýnda vedalar?
Sende düþtün mü ayrýlýðýn kanatlarýndan uçurumlara?
Aðladýn mý gelmeyecek yarýnlara hýçkýra hýçkýra?
Söndü mü hiç gözlerinde ýþýklar?
Haram kýldýn mý uykularý gecelerine?
Güneþin gözlerinde kararttýn mý gündüzlerini?
Yaðmur olup yaðdýn mý göðün kirpiklerinden?
Tükendin mi sende benim tükendiðim kadar?

Parmak uçlarým acýyor
Adýn düþtükçe kalemimden satýrlara
Bükülüyor içimde kelimeler
Ýçimin sancýsý düþüyor bakýþlarýma
Gözlerinden vuruyor yaralý yüreðimi
Gecenin ellerinden dökülüyor ruhum, karanlýðýn soðuk koynuna.

Duy kanayan sesini yüreðimin
Geri al yokluðunu benden
Sar sensizliðime seni
Okþa saçlarýmýn yetimliðini
Günüm ol
Güneþim ol
Doð sabahlarýmýn üstüne yeniden
Kalbimin duvarlarýna mýhlansýn zaman
Benim ol
Unuttur bana senden öncesini
Sil takvimlerden ayrýlýðýn güncesini
Gücüm kalmadý dayanmaya.

Arzu Karadoðan
10.06.2011






...........