|
Vazgeçtim Dünyadan
(Nilay Akçay (Karakaya)) |
Toplumcu |
| |
Adým Havva…
Tarihin doðar doðmaz topraða gömdüðü “insan” soyundaným ben…
Ýnsan soyunun cennetten kovulmasýna sebep olan þeytanýn ta kendisiyim. O yüzdendir yeryüzü cennetinde yerimin olmayýþý.
|
|
Yazýklar Olsun Türk Edebiyatýna
(Þenol Durmuþ) |
Baþkaldýrý |
| |
Yazýyý kaleme almamda ki en büyük etken edebiyatýmýzda þair ve yazarlarýn toplumda ki suç iþleyen insanlara mahkumlara, yani hýrsýzlara, katillere, esrarkeþlere bakýþ açýlarýnda ki acýmasýz duruþtur. Üstelik onlarý bir vebalý gibi görmeleri, sefil iðrenç yaratýklar diye yaftalayýp toplum dýþýna iterek adeta tekme tokat dýþlayarak sanki bu insanlar yokmuþçasýna gibi bir tavýr almalarýdýr. |
|
Arayýþ
(Þenol Durmuþ) |
Yeraltý |
| |
Her Allah'ýn günü o aranýr. Bir önceki gün sahneden yok olmuþtur. Ama ertesi gün tekrar aranýr, yeniden bulunur. Bulunduðunda ise sonuna kadar, hiç acýmadan o yok edilir. Onunla adeta savaþýlýr. Ýnsaný çok yorar. Buna raðmen sýnýrsýz bir zamanla onunla gülünür, dertleþilir, bir yoldaþ gibi. Ayrýlma saati geldiðinde ise o artýk yoktur.
|
|
Cafer Kalfanýn Ýsyaný 2
(Þenol Durmuþ) |
Ýronik |
| |
Rýza'yý zar zor ikna ettim ama abim tepki gösterdi. "Yapma Cafer, benim ineklere deðme, elleme, gözünün yaðýný yiyim. Askerliði orada yaptým. Çok acýmasýz insanlardýr bu Ýstanbullular. Vallahi de billahi. Seni de Rýza'yý da hemi de benim inekleri yer bitirirler." |
|
12 Eylül ve Babam
(Þenol Durmuþ) |
Aný |
| |
Binlerce ev, iþ yerleri, sokaklar, binlerce asker tarafýndan basýlýyordu. Ahþap binalarýn kapýlarý dipçiklerle kýrýlýyordu.Yine kadýnlarýn, çocuklarýn feryatlarý arasýnda erkekler pijamasýyla sürüklenerek sokaða fýrlatýlýyordu. On beþ yaþ üzeri bütün erkekler gruplar halinde toplanýyordu. Yerde tekmelenenler, postallarla, joplarla, dipçiklerle, dövülen insanlar eller havada olduðu halde yürütülüyordu. Kimse ne oluyor diyemiyordu. Bir þey sormaya kalkan anýnda tekmeyi, dipçiði yiyordu. Subaylar, sivil polisler, haykýrarak emir yaðdýrýyordu.
|
|
Pavyon Sokaklarý
(Þenol Durmuþ) |
Toplumcu |
| |
Adeta bir mýknatýs çekermiþcesine o insanlar, aileler o sokaða gelip yerleþir. Sokaðýn apartman isimleri de bir hayli ilginç sayýlýr. Ahu apartmaný ya da Gül, Lale , Yonca, Papatya adlarý eskilerin Beyoðlu pavyon isimlerini aratmaz. Sanki onlarla yarýþ halindedir bu evler... |
|
Emret Ölelim
(Þenol Durmuþ) |
Toplumcu |
| |
Tekmil verildi. Sahne sona erdi. Subaylarýn, astsubaylarýn günlük yarým saatlik çalýþmasý sona erdi. Þimdi sýra tabur binalarýndaki odalarýnda istirahate çekilme saatleri. Yan gelip yatarken neler konuþacaklar? Vilayetin, ilçenin, zenginlerin kýzlarý akþam onlarý bekliyor. Hepsi üniformalarýyla yakýþýklý. Becerdikleri üniversitelilerin, sekreterlerin, hemþirelerin sayýsý kaç acaba? Ya birbirlerine devrettikleri. Tabur çaycýsý bizim Hasan bu duyduklarýný büyük bir gururla bölüðe anlatmamýþ mýydý?
|
|
Karakteri Öldürmek
(Þenol Durmuþ) |
Yazarlar Üzerine |
| |
Bir komþumuz vardý. Çarþýda, pazarda, kahvede, iþten eve, evden iþe giderken dahi elinde mutlaka bir kitap olurdu.Yýllar boyu bu adamýn elinden kitap düþmedi. Hemen herkes bu insana saygý duyardý. Çok kültürlü, mülayim bir insan olarak muhitinde bir yer edindi...Sonralarý bu adamýn aslýnda hayatý boyunca bir kitap dahi okumadýðý ortaya çýkacaktý. Pasif, korkak adam toplumda saygý görmek için sürekli elinde bir kitapla dolaþmýþ, durmuþ. O saygý sayesinde semtin bitirimlerinden, serserilerinden dayak yemekten kurtulan ender semt sakinlerinden birisi olarak tarihe geçmiþti.Klasikleri övme meselesinin ucu iþte bu adama kadar geliyor... |
|
Paþa Paþa Yatmak
(Þenol Durmuþ) |
Politik Olaylar ve Görüþler |
| |
Bir dönemin kudretli paþalarý, kodamanlarý... Son günlerde bazýlarý bir hayli sýkýntý yaþýyormuþ. Çok yazýk. Bir ömür boyu bu devlete, bu millete hizmet et dur, sonra da bu hallere düþ. Olacak þey deðilmiþ. Hasdal Askeri Cezaevinde yatan muvazzaf paþalar da dert yanýyormuþ. Yemeklerden þikayetçilermiþ. Kuru fasulye, nohut yemekten helak olmuþlar. |
|
Ýsyankar Ruhlar 2
(Þenol Durmuþ) |
Toplumcu |
| |
Ýçmek derdi bizim þarapçý Ýsmet. "Ýçmek"... Sonuna kadar içmek derdi.. Yavaþ yavaþ, sürekli artarak, son aþamasýna kadar, ölene kadar, bir köpek gibi geberene kadar içmek, derdi bizim þarapçý Ýsmet. "Sevmek" derdi. "Tüm duygusallýkla, þefkatle sevmek. Hiç ara vermeden, becerircesine, usulüne göre, yavaþ yavaþ, sonra tüm þiddetiyle, bedeni parçalarcasýna becerip sevmek." derdi Ýsmet abi. Dediðini de yapmýþtý.Safinaz ablayý da o þekilde becermiþti. |
|
Bir Yazarýn Izdýrabý 2
(Þenol Durmuþ) |
Ýronik |
| |
Birden hiç ummadýðým bir anda o ses beynimde yine yankýlanýr.Ýþte o gelmiþtir.Ýþte yazarý zorlayan sebep yine geldi.Evet þükürler olsun gelmiþtir.Tanrýma binlerce kez þükür ederim.Gözlerim kapalý olduðu halde gülümserim.Benimle konuþmaya baþlamýþtýr artýk.Onu dinlerim.Söz sýrasý ondadýr.Bana seslenir.Evet "Ýlhami" abi bana sesleniyordur.
"Hey adamým ben geldim.Çabuk kalk o lanet olasý, Allahýn belasý yataktan...Eeee ne bu halin? |
|
Lastik Sevim
(Þenol Durmuþ) |
Kent |
| |
Ölüm haberini duyan birçok insan adeta yýkýldý. Bu habere inanmak da zorlandýlar. Ayna Mahmut ölemezdi. Hele bir de bu saatten sonra. Gerçeði bilenler bu ölümü elbette normal karþýlýyordu. Bir insan tabii ki sonsuza kadar yaþayamazdý. Tabiatýn bu korkunç gücü karþýsýnda bir canlý ne kadar dayanabilirdi ki?.. Ayna Mahmut da bu semtin efsane isimlerinden biri sayýlýrdý. |
|
|
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © Eser sahipleri, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý
yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin
izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin
izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin —kýsa alýntý ve tanýtýmlar
dýþýnda— herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr.
Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz.
|
|