 |
 Anasayfa |
| Son
Eklenenler |
| Forumlar |
| Üyelik |
| Yazar
Katýlýmý |
| Yazar Kütüphaneleri |
 |
 |
Santaronide Bu Kaçýncý Senfoni
Mesut Kuntan
Þiir > Yaþam
Diyorsun ya,
Kýyýlarým, eteklerine sarýlmadan
Deli fýrtýnalar, diner bakýþlarýnda
Kirpiðin arasýndan, süzülür mehtap
Gözü nemli ürkek, çocuk edalarýnda
Yalan!
Yýldýzlardan kalplere düþen
Notasýz bestenin sahibi
Anmayýn o yalancý þairleri
Eðin, kýrýn, yakýn kalemlerini
Diyorsun ya,
Gün ayar ya, o an aklýna
Sonradan gelir cevaplar
Dün, bugün den ziyan olur
Hayýrsýz boþ bu telaþlar
Yalan!
Öyle savrulsun da, sarsýn tenimi
[DEVAMI]
|
|
|
• ÝzEdebiyat > Deneme > Yüzleþme |
401
|
|
|
|
|
"farkýna varacaksýn kimse kimseyi sevmiyor aslýnda seviyor-muþ gibi yapýyor" |
|
402
|
|
403
|
|
|
|
|
Hayatýn karanlýk yaðmurlarýndan korkuyorum. Ruhunu terk edenlerden, huzursuz yüreklerden korkuyorum. Kendim için deðil... |
|
404
|
|
|
|
|
Bazen susar insan, dudaklarý çatlar susuzluktan. Bazen susar insan, söylenecek çok söz varken bile. Bazen dolar insan, kimse anlamaz. Bazen herkes anlar, kendisi kendisini anlamaz. |
|
405
|
|
|
|
|
Derdimi kime döksem? Hristiyan'a döksem din deðiþtir önce der. Ateiste döksem hadi oradan der. Devlete döksem ücret veremiyorum der. Ben derdimi kime döksem?
Her insanýn yaþadýklarý onu bir alana sürükler. Yaþanan sýkýntýlar ressam olsun, þair olsun, yazar olsun, tasarýmcý olsun, sporcu olsun diye bir yol ve yön bulmak içindir, aslýnda. Oysa biz tek hedef olarak zenginliði belirlediðimiz için, sýkýntýlarýn bir yol ve yön bulma olduðunu unutmuþuz. Sýkýntýlarý zengin olmamýzý engelleyen bir faktör olarak görmeye baþlamýþýz. Bu da sýkýntýlarýn asýl amacýný görmemizi engellemektedir. |
|
406
|
|
|
|
|
Her 100 kiþiden 70'i yanlýþ adama inanýyor... |
|
407
|
|
|
|
|
Sarýlýnca denk gelen yaralarýmýz var, affet. |
|
408
|
|
|
|
|
Ruhumla hesaplaþmalarým.... |
|
409
|
|
|
|
|
Eksi bir sýfýrdan iyidir. |
|
410
|
|
|
|
|
Bu yazýnýn ne anlatmak istediðini bu defa tanýtmayacaðým. Bu gerçeði her an kelimelere dökebilseydim, bu yazý belki de oluþmayacaktý. Sadece þunu anlýyorum, bazý acýlarý insan kendini en iyi anlayacaðýný, kendine yardýmý dokunacaðýný düþünenlere bile durduk yere gidip söyleyemiyor, kelimelere dökemiyormuþ. Bu yüzden sevdiklerinizin sevdikleri ile ilgili kötü bir haberi, baþkasýndan duyduðunuzda ona beni neden aramadýn demek yerine sýkýca sarýlýn. Bu daha iyi gelecektir. Hatta o anda olay nasýl gerçekleþti bile diye sormayýn, ona o acýyý tekrardan yaþatmayýn. Bir arkadaþým, çok üzüldüm ve ne diyeceðimi bilemiyorum diyerek elimi tutmuþtu, ve bu gerçekten bir nebze de olsa iyi gelmiþti. Okuyan herkese çok teþekkür ederim. Ýlerleyememek canýmý sýkýyor sadece sýkmýyor ayný zaman da yakýyor da! Mazeretler üretmek, cesaretsizliðimin suçunu hep baþkalarýna yüklemek, kendimi içine týktýðým sürüncemenin sürüp gitmesine, týpký bir kara delik gibi ruhumun emilip tüketilmesine, sadece bir kabuk, bir deri-kemik, et yýðýný parçasý olarak yaþamama, gerçeklerden kaçmama, uykuya saklanmama, en mutlu halimde bile bir hüzün öbeðinin ortasýnda kalakalmama sebep oluyor. Yaþam yeni mazeretler üretmeme yardýmcý oluyor. Kelimelere dökemediðim hasretlere, gözyaþýmda saklayamadýðým acýlara, asla yaþamak istemediðim korkulara kapýlmama neden oluyor. Kaçýþ yöntemlerim çoðaldý, düþünmekten, söylemekten, yazmaktan, dile getirmekten paylaþmaktan korkuyorum. Günlerce iyi haber verebilmek için bekledim. Oysa þimdi umutlarýmýn tükendiði yerdeyim. Ýçim acýyor, kanýyor kalbim, seni þimdiden çok özledim. Ben büyümeyi hiç istemedim
Herkes acýdan kendi bildiði yöntemle kaçar ve acýdan kaçmak suç deðildir!
|
|
411
|
|
|
|
|
zor olan hayat mý yoksa ruhumuzu hala bir fanusun içinde havasýz býrakmaktadirendiðimiz için her nefes alamayýþýmýzda hayatýn zorluðumu geliyor aklýmýza..?neden okyanusu yada bir denizde yaþamak varken fanusu tercih ediyoruz?denizin zorluklarýndan k |
|
412
|
|
|
|
|
Yaralýyým,halim içler acýsý kanýyorum!..Belki de yaranýn ta kendisiyim artýk kabuklarýmý dökmeliyim.....
|
|
413
|
|
|
|
|
“Sil Baþtan!” derken yeniden baþlamakla sýnýrlý kalmayacak hiçbir þey, yeniden yaþamaya baþlamak olacak öðrenilmiþlerin unutulduðu gölgede. |
|
414
|
|
|
|
|
tükenmelerimiz, uzun bir soluktan sonra içimizde yankýlanýyor.. |
|
415
|
|
|
|
|
Sonunu düþünmeden kendimizi kýyasýya eleþtirmeye baþladýðýmýz zaman, en güçlü ve en zayýf anlarýmýzý bir arada yaþadýðýz anlardýr. Ya kendimizi yok edeceðiz, yada varlýðýmýzýn anlamýný. |
|
416
|
|
|
|
|
Gidiþlerimiz,dönüþlerimiz ve sonu hiç gelmeyen yollarda geçen kýrgýn zamanlarýmýz oldu bizim.Gençliðimiz bir kanadý kýrýk o zavallý kuþa yardým ederek geçti. Biz bir kuþa verirken tüm þefkatimizi içimizdeki tüm kuþlar uçtu gitti… |
|
417
|
|
418
|
|
|
|
|
kimi zaman umuttur yýldýzlar
kimi zaman uzaklýk
kimi zaman da yar! ..
bakýþýna deðer saçlarý...
|
|
419
|
|
|
|
|
Ve gene deðiþmedi, gidenlerden oldum... Ama son kez... |
|
420
|
|
|
|
|
Hemen her konuda bilgileri var, ya da soracak sorularý… “Pat” diye soruveriyorlar, siz “Küt” diye kalýveriyorsunuz…
|
|
|
|
