|
Bilsen Neler Öðretti Yokluðun
(Rahmi Vidinlioðlu) 10 Haziran 2008 |
Ýliþkiler |
| |
 Çizgisiz beyaz kaðýtlarýmýn üzerine dökülen zehirli bir mürekkep lekesiydi sensizlik, gitgide bulanýklaþarak akardýn içime! Sensizlik, en kalabalýk yalnýzlýðýmdý benim, en frenlenemeyen, en þizofren yaným!
|
|
|
Böyle Kudurdu Zerdüþt
(Rahmi Vidinlioðlu) 2 Haziran 2008 |
Yazarlar ve Yapýtlar |
| |
 “Tanrý bir sanýdýr: ama ben isterim ki sizin sanýnýz, düþünebilenle sýnýrlý olsun!” diyerek feryat eder Nietzsche ve insanýn Allah karþýsýndaki aczini bir kez daha itiraf eder. Bir saný olduðunu gördüðü Tanrýyý öldürüp yerine hakiki Allah inancýný yerleþtirmek bir yana, Nietzsche, çok daha büyük bir megalomani komasýna girer... |
|
|
Bilirdim
(Rahmi Vidinlioðlu) 2 Haziran 2008 |
Yüzleþme |
| |
 Aniden gece oluverirdi, elim içki þiþelerinin neminde üþürdü... Birazcýk sarhoþ olacak olsam birdenbire aklýma geliverirdin... |
|
|
| Ben çoktan kabullendim, senin beni terk edip gitme mecburiyetini! Sen hiç deðilse nesli tükenmiþ bir hayvan gibi terk edip giderken beni, en çok da beni gecelerce þehvetle öpen o çilek kokulu dudaklarýndan utan!
|
|
