|
Saat 9
(Efe Erdem) 22 Ocak 2007 |
Yeraltı |
| |
 -Nasıl mutlu olunur bu hayatta...?
Bu doğadışı, kış gününde
-Hava kararttığında, içini ne aydınlatır…?
İçine kadar sızan; kar fırtınası! sokaklar kupkuru gözükse de.
|
|
|
İç Hesaplaşmalarımda Açık Var
(Efe Erdem) 3 Ocak 2007 |
Öyküsel |
| |
 Yine de unuttuğum birşeyler olmalı;
Hayaller yok, düşler kayıp
Ve ne kadar denesemde bulamıyorum.
İç hesaplaşmalarımda açık var;
Yaşanan hayatların işlevsiz bir yanı var... |
|
|
Duvar Yazısı
(Efe Erdem) 13 Haziran 2006 |
Öyküsel |
| |
| Bir erkek her şeye hazır olmalıdır... /
Çünkü aşkın uzantısı acıdır /
ve mutluluğun uzantısı hüzün /
ve ölüm her saniye HER YERDE… |
|
|
Gerçeklik
(Efe Erdem) 7 Haziran 2006 |
İyileşme |
| |
 Her şeyden çok, biriyle konuşmaya ihtiyacım olduğunu hissediyorum son günlerde.
|
|
|
... 14 Mart...
(Efe Erdem) 8 Nisan 2006 |
Modern |
| |
 Saf güzellikleri zorluyor hayat. Ne yapacaklarını bilemiyorlar ve kimsenin umurunda değiller. Tüm bu acı ve karmaşanın ortasında, serseme dönmüş, yolunu kaybetmiş ve vazgeçmekten başka bir şey düşünemez halde, bir hiç uğruna ölüyorlar, sokaklarda. |
|
|
Tırnak İçi
(Efe Erdem) 15 Mart 2006 |
Yeraltı |
| |
| Ne olduğunu hiç anlamadım ve anlamak istemedim sonra... oysa kimseyi ve hiçbir şeyi
kesip kanatacak kadar kaba ve ehliyetsiz değilim... |
|
|
3 Mart
(Efe Erdem) 10 Mart 2006 |
Modern |
| |
| Her şey öyle çabuk oldu ki.
Patronun yanına gittim. Bana şöyle dedi;
“Dünkü toplantıya sarhoş gelmişsin ve bölüm şefinin üstüne kusmuşsun”
“Kimden duydunuz bilmiyorum ama saçmalık” dedim
“Peki, sarhoş muydun? “
Bir süre zorladım kendimi,
“Hatırlayamıyorum”
|
|
|
22 Şubat
(Efe Erdem) 6 Mart 2006 |
Modern |
| |
| Peki o zaman.
Anlat derdinin bana, dök içini.
Ama hepsi gayet normal.
Hepimizin kötü zamanları oluyor.
Yalnız şu var;
ben karıma aldığım, boğazdaki villanın manzarasını bozuyor diye, önündeki koruluğu da satın almaya uğraşmıyorum belediyeden yada köpeklerimin bakımıyla ilgilenmesi için tecrübeli bir bakıcı aramıyorum.
Kendimce hayatta kalmaya çalışıyorum sadece. |
|
|
Son On Saattir Yemek Yemedim
(Efe Erdem) 13 Şubat 2006 |
Anı |
| |
 ”Geliyorum yaa..! Durduramazsınız beni. Takip ederim, peşinizden gelirim.”
“Bilemiyorum” diyor Atakan “Akşam geri dönemeyebilirsin ama”
Benim bakış açımdan ise her şey dönüyor. Yüzümü yıkamam gerek, kendime gelmeliyim.
Ayağa kalkıyorum ama üç-boyutlu mekan kavrayışımı yitirdiğimi fark ediyorum. Atakan koluma girip fısıldıyor;
“Gelsin mi?”
“Nerden bileyim. Senin kız arkadaşın, senin evin”
Dünya gözlerimin önünde süzülüyor. Ara sıra görüş alanıma Ayça’nın zıplayan poposu girip çıkıyor. |
|
|
|
