 Yazar Tanıtımı | Halimin tek tarifi sırt değişen gocuk
bazen gülen adamım, bazen ağlayan çocuk... |
| Yazısının Özellikleri | | Sevdaya ve acıya gönüllü talip olmuş kelimelerin hayat bulması |
| Edebi Etkiler | | Yüreğe dokunabilen ve kendimi bulduğum tüm dostlar... |
| Benzer Yazarlar | | Herkes kendine benzer... |
| Özgeçmiş | Daha düşmeden ebemin ellerine, haykırışlarımla katıldım hayata. Bu ilk kafa tutmamdı karanlığa...
Her defasında haddimi bildiren hayata Fildişi Kulelerde ve Kelimeler Vadisinde pusatlanarak geri döndüm. Sırtımdan vurulup düştüm, yerle yeksan oldum. Yeniden doğrulup deve dikenleri arasında yürüdüm şafakla birlikte, zonla alay ettim hayatla.
O güzel insanlar, o güzel atlara binip giderken sonsuzluğa, iki katre gözyaşı olup düştüm toprağa. Vurulup düştüğünde Maral, İrem bağında, kayboldu tüm rayihası baharın. Bir Mayıs günü küllerim savruldu; Çakır gözlü Marmara'dan, dik başların en diki Palandöken'e. Şimdi bir eski zaman yolcusuyum, pusatsız ve zulasında kelimeler vadisinden derlenmiş bir avuç papatya... |
| Bulunduğu Yer | | Kaf dağının ardındayım... |
|
Bakmayın öyle gülen yüzüme
bugünde gülen adam değilim.
Hayat bir türküydü,
son sözlerini bilmediğim...
Şimdi gitmeliyim
gitmeliyim uzaklara,
kaf dağının ardındaki ütopyalara
kendimi bulmalıyım...
Bakmayın öyle...
Heyula gözlerimde görünen ben değilim
ben yine kendini arayan avareyim......
|
|
