Ne vakit hasret serzenişi duysan
Ben dedirten o kafasten kurtulmak için durmadan sancıyla çırpısan
Sahraların vicdanıyla çırpınsan, rüzgarın hatırlatmasıyla gözyalarına kansan
Hıçkırıklarına hiç engel olamasan, ruhumun figanıyla başbaşa kalmayı yaşarsan


Sezginin sessizliğinde uyansan
Farsatın farkını aşkın sadrıyla anlasan,lahzanın bahtına sunduğu ne varsa
Teslim olmayı, kanaat için sabırla yanmayı,vesilelerin nasip vecdiyle yakarsan
Yaptığın secdelerde, kıayma dururken sor kendine aşk hangi iklimin serzenişlerinde


Şayet vakit mukadder eden şan ise
Bahtın açılan sayfalarında, aklın ve idrakin gönül kapını kapatıyor ise
Tahkikin nasıl bir mevkide, azıkların neden halini irfana taşıyacak takatte seğilse
Suyun aşkına bak,yaprağın teslimiyetindedir fark,iraden azmin için vuslatan uzak


Rehberin kimdir,istikametin nedir
Zaman neden senin kalbinde gerekçelerinden uzak bir seyr-i seferdir
Fikirden ari isen sual etmek nasıl mümkündür,miskinliğin cazibesi kim içindir
Neden malayanilik sinende vucut buluyor, aşk-ı zaman haşyeti hiç hatırlatmıyor


Ölüm içinde yaşayan ibret-i haktır
Nasıl bir durakta duracağın ancak kalbin ve ruhunun feyzinde ki sevdadır
Vicdan nasıl bir inşirahtır, firkat neden seni senden alan en nadide bir hissiyattır
Akıl niçin bilgisizliğe gark eden, izanın iradene rağbet ettiren fer değil, ne meraktır


Geldin ki gideceksin, bilmeden mi düşüneceksin
Nefsini neden mütemadiyen taltif eden bir zadesin, heveslerine kefilmisin
Gün niye doğar, rüzgar neden vuslatın hasretiyle melül melül içine aşkı koyar
Kar münbit bir feyz misali gönlünde ki umuda yağar, fırtına ise nefsin gibi boğar




Mustafa CİLASUN