Gerçeği arayan bir insan, öncelikle her şeyden gücü yettiğince kuşku duymalıdır. -Descartes |
|
||||||||||
|
Yakan bir sızı var sinemi Hasrettiğim kal kifayet etmiyor değil mi Hıçkıran yüreğimin bir nebze duy ne olur sesini Yazık etme sevgimi, viran eyleme suskun halimi Hasret derlerdi, hakkıyla anlamazdım Neye nazar ettimse içinde ki sancıyı aradım Acı zerkeden ne varsa o an idrakime sorardım Boyun büker ağlardım, elimde değil ne yapardım Figan etmek kar etmiyor, umutlar soluyor Sabır niye ruhumda ki suskunluğunu koruyor Kalbim ağlıyor, gözlerim kanıyor, içim titriyor Bu hale düşüren niye görmüyor,ömrü heba ediyor Gurbet her vakit içimde dinmeyen bir sızı Sıla hasreti değil dağlayan, sırrı firkatin ağrısı Boyun büktüren, sessizliğe gark eden devasız sancı Kimin yüreği ağlıyorsa, gözyaşları durmuyorsa ona acı Saz niye dağlar,her nağmesinde bir hicran var İçimde ki suskun viranlar, kuytu köşelerde ki melaller Dile nasıl gelir dinmeyen saklı umutlar, lahzada ki ahlar Gülüp geçme halime, divaneliğime verir ibretli nazarlar İnsan umudun ufkunda ki farktır, aşk için niyazdadır Rabbine yakınlığı nispetinde dikkate alınan muhataptır Hak olan vicdandır, has olan niyetin lahzasında ki inşirahtır Ne kadar idrak sahibiysen aşk haline yakındır,inayet saklıdır İhlasa dönüşmeyen ameli neyleyim, ben ne biçare nefesim Nefsime ram eyledikçe hoyratlaşan bir cahil ve de bedelim Neden tahkik içinde yol almayan bir nefesim, ne haldeyim Göçüp giden zamana dikkat etmemekteyim, nasıl iradeyim Canan derler, canına kıyarlar, nisaya naifçe bakamazlar Sanki bir emir kulu sanırlar, hak ve hukukunu hiçe sayarlar İçine düştükleri karanlıktan niçin kurtulamazlar, avunurlar Birde utanmadan adamlık taslarlar, zavallı hale gelen vicdanlar Katleden katildir,hükmeden densiz bir iblisin halindendir Umutları kurutan, hevesleri karartan zandır, o ne kötü andır İnsan denen mahluk kimi zaman vicdanından soyutlanmış kandır Maktül teslim olan haktır, müeyyidesine çaresiz uyan bir sadıktır Cehalet asabiyete büründüren zandır, ruhha eza veren hardır Kim olduğunu unutan bir insan için sinsice bekleyen nefsi farktır Kalbinin nidasından uzaklaşan canın, hüküm ihdas eden sancısıdır Ne kerih bir nazardır, vicdanları sızlatan acıdır,mizan iyiki haktır Mustafa CİLASUN
İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.
|
|
| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık | Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim
Yapım, 2024 | © Mustafa CİLASUN, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır. Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz. |