ÝKTÝDAR, UÇKUR VE HURÝ

Hasan TÜLÜCEOÐLU

Tüm arzularýnýn gerçekleþtiði Cennet’ten Hz. Adem’in çýkarýlmasýna neden olan iþlediði yasak eylemi, Bediüzzaman Sait Nursi hazretlerinin Hz. Havva ile cinsi münasebet olabileceðine iþaret ediþi dikkate alýndýðýnda insanýn insana galebe çalan en etkin duygusu cinsel istek olduðuna iþaret eder. Adem þeytanýn kýþkýrtmasýyla Havva’nýn cazibesine Cennette bile tahammül edememiþtir. Daha iþin baþýnda uçkuru, insanýn baþýna büyük bela olmuþtur. Bir anlýk geçici bir duygu olduðunu anlayan Adem, çok piþman olmuþ; ama yasaðý bir defa çiðnemiþtir. Zihninde büyüttüðü bu yasaðýn boþluðunu yasak meyveyi yedikten sonra anlamýþ ve þeytandan üstün olarak bu büyük hatasýndan dolayý hemen Allah’tan af dilemiþtir. Ýnansýn üstünlüðü hata iþleyebilme yeteneðiyle yanlýþa düþtüðünde bunun farkýna varýp geri dönebilmesinde; bir daha günah iþlememe kararlýlýðýný gösterebilmesindedir.

Gençliðin doruðunda delikanlý Hz. Yusuf’a Züleyha, Havva’dan daha üstün bütün cazibe ve açýða koyduðu güzelliðiyle yöneldiðinde Kuran’ýn ifadesiyle “Eðer Rabbinin iþaret ve ikazýný görmeseydi”(Yusuf suresi 24. ayet) gerçeði düþünüldüðünde atasý Adem’i alt eden o en baskýn duygusuna yenilerek kadýna meyledecekti. Mýsýr sarayýnda bir uçkur skandalý yaþanmýþtý. Reddedilmeyi hazmedemeyen Züleyha açýk delillere raðmen Yusuf’u zindana attýrmýþtý. En dominant duygusuna yenilen Adem, Havva’ya yöneldiðinde insanlýðýn özlemini çektiði en nihayet mekanýndan olurken delikanlý Yusuf, Züleyha’nýn onca cazibe ve davetine karþýn Allah’ýn uyarýsýyla o en baskýn duygusuna yol vermeyip uçkur çözmeyerek Mýsýr zindanlarýný boyluyordu. Allah’ýn emirlerinden çýkamayýp doðruluk ve dürüstlükte inhiraf göstermeyen Yusuf, yýllar sonrada olsa gerçek ortaya çýktýðýnda kovulduðu saraya daha üstün olarak dönecekti. Ýnsan, Yusuf gibi sabredip Yaratýcýsýna baðlýlýkta sebat ederse en nihayetinde dünya zindanýndan atasý Adem’le tattýðý Cennet’ine elbette kavuþacaktýr.

Ancak Adem’in yenildiði duyguyu frenlemek insan için hiçte kolay deðildir. Ýnsanlýðýn uçkur noktasýnda her zaman büyük zaaflarý olmuþtur. Merak, doyumsuzluk ve tatminsizlik bu hususta insana hep daha fazlasýný istetmiþtir. Nice saraylarda uçkur skandallarý yaþanmýþ; saraylardan tüm toplum kesimlerine tedricen sirayet eden bu bozulmalar, toplumlarý helake sürüklemiþ; devletlerin yok olmasýný sonuç vermiþtir.

Bunlarý düþündüðümüzde Hz. Adem’in o günahý iþlemesini daha iyi anlarýz. Ýnsanýn bu en baskýn duygusunu Allah, baþlangýçta yasakladýðý Cennet’te insana sonsuzca tattýracaktýr. Kuran’da anlatýlan Cennet güzelliklerinden birinin, harika güzellikteki sadece ait olduðu insana bakan ve güzel huylu olarak vurgu yapýlan huriler olduðunu hemen belirtelim. Huriler dünya kadýnlarýndan daha etkin olarak tasvir edilir. Dünya kadýnlarýnýn da farklý bir yaratýlýþla huriler benzeri bir konuma getirileceði yine Kuran’da anlatýlýr.

Yetiþtiðim Çukurova köylülerinin Cennet’i, rahat ve güzellikler dýþýnda binlerce hurilerle dolu olarak tasvir ettiklerini hatýrlýyorum. Toplu olarak yapýlan mevlit ve yemek dualarýnda en gür aminlerin “zevvicna bi huril iyn”(iri gözlü hurilerle evlendir) sonrasý çýktýðýný hatýrlayacaksýnýzdýr.

Ýnsan belli bir maddi imkana ve özellikle güç ve iktidara kavuþtuðunda maalesef en büyük duygusu uçkur, açýk ve seçik olarak ortaya çýkmakta ve atasý Adem’in kaybetme pahasýna Cennet’te tattýðý bu duyguyu sýnýrsýzca tatmak istemektedir. Uçkurun Müslümanlýk yada kafirlikle bir sýnýrlamasý yoktur. Yani tüm insanlýðýn ortak duygusudur uçkur. Güç ve iktiara ulaþtýðýnda Müslüman yada kafir olsun frenleyebilirse dünyada muvaffak olup dünyasýný kazanacaktýr. Aksi durumda skandallar ve geriye düþüþler peþ peþe gelecektir.

Elbette ki Müslümanlarýn onlar içinde de dindar insanlarýn uçkurlarýna maðlup olmasý toplumca daha çok yadýrganýr. Küçüklüðümde keçi güttüðüm Çukurova’nýn köylülerinde keçi ve koyunla ilgili meþhur bir anlatý vardýr: Bilindiði gibi koyunun büyük ve arkasýný kapatan kuyruðu vardýr. Keçilerin ise hem küçük hem de biraz diktir kuyruklarý arkalarýný pek kapatmaz. Bir gün koyun aðýlý atlarken hareketinden dolayý büyük kuyruðu kýsa bir süreliðine yukarý kalkmýþ ve sürekli kapattýðý arkasý görülmüþtür. Buna þahit olan keçi, kendi arkasý sürekli açýkta olduðu halde “arkan göründü” diye hemen koyunu suçlamýþtýr. Ben dindarlarýn yaptýklarý yanlýþlarda derhal ve þiddetli suçlanmalarýný bu koyun ve keçi hikayesine benzetirim. Hele konu uçkur olursa insanýmýz dindarlara karþý çok daha acýmasýzdýr.

Her insanda olduðu gibi uçkur yada kadýn, adýna ne derseniz deyin dindarlarýn da en büyük zaaflarýndandýr. Yaratýlýþtan gelen bu zaaf huri özlemleriyle de birleþtiðinde dünyada belirli bir maddi imkan, güç ve yetkiye ulaþtýðýnda dindarlarýmýz maalesef cenneti bekleme zahmetinde bulunmuyor. Cennete ulaþtýðýný ve her nimeti tatmanýn artýk hakký olduðunu düþünüyor. Baþta kendi aklýný ikna etmek ve topluma davranýþý makul göstermek için iþi kýlýfýna çok güzel uyduruyor. Hem yazýlý hem de sözlü Ýslam hukuk kaynaklarýmýzda “hile-i þer’iye” uygulamasýnýn varlýðý bu insanlarý daha da cesaretlendirmektedir. Kanunlardan önce geçmiþteki Ýslam hukuk uygulamalarýndaki yanlýþlarýn acilen düzeltilmesi gerektiðini burada özellikle vurguluyorum.

Üstat Necip Fazýl’ýn “doðru yolun sapýk kollarý” ifadesini hatýrlatarak bu anlayýþtaki paraya ve güce ulaþmýþ bazý dindar insanlarýn artýk devlet yönetiminde belirli bir yere gelmeye baþladýklarý düþünüldüðünde bu milletin dini ve dini deðerleri adýna büyük endiþeler taþýyorum. Vah o zaman bu milletin haline!