Sağlıkta uygulanan politikalar, ülkeyi yönetenlerin elinde koz olmuştur yıllarca. AKP hükümeti bu politikayı hasta açısından çok güzel kullandı. Yalnızca SSK hastanesine gidip ilacını içerden almak zorunda kalan hastaların serbest eczanelere gidebilmesi, sosyal güvencesi olmayanlara yeşil kart verilmesi, özel hastanelerin yeşil kart hariç sosyal güvencesi olan herkese açılması gibi uygulamalar AKP`nin oy oranını ciddi anlamda artırdı. Ancak düşünülmeden oy kaygısı ile atılan yanlış adımlar, eczane ve firmalardan sonra hastayı da olumsuz etkilemeye başladı.
SSK lı hastaların serbest eczanelerden ilaç alabilmesi, ihtiyacı olsun veya olmasın her önüne gelene yeşil kart karnesi verilmesi, özellikle eğitim seviyesi düşük, doğru düzgün işi olmayan insanların, başbakanın üç çocuk öğüdünü zevkle uygulaması, özel hastane ve devlet hastanelerinden herkesin hizmet alabilmesi gibi popülist yaklaşımlar, sağlıktaki harcamaları önüne geçilmez boyutlara taşımıştır.
İlaçta 18 olan KDV 8`e düşürülerek, eczacının raftaki ilaçta % 10 kaybına sebebiyet verilmişti. Akabinde ilaç fiyatları düşürülerek yine eczacının raftaki ilacında zarar etmesine neden olunmuştu.(İlaç firmalarının bir kısmı oluşan zararı kısmen karşılarken bir kısmı karşılamamıştı) Bu arada sürekli göz ardı edilen bir husus vardı ki kimse tarafından gündeme dahi getirilmedi.
İlaçta fiyat düşüşüne giden hükümet firmalara resti çekince ilaç fiyatları jet hızıyla düştü. Mesela sekiz sene önce 65 tl ye satılan bir antidepresan bugün 6 tl ye satılıyor. Yine 55 tl ye satılan tansiyon ilacı 12 tl ye inmiş durumda. Söz konusu indirim ilaçların hemen tamamında var. Peki firma yükün altından nasıl kalkıyor? Diyelim ki 35-40 tl ye mal ediyordu 50-55 tl ye depolara gönderiyordu. Fiyat düşüşünden sonra 30-35 tl ye mal ettiği ilacı depolara 4-5 liraya satamayacağına göre firmanın nasıl bir tasarruf tedbiri uyguladığını sormak lazım. Akla iki ihtimal geliyor, önceki yıllarda ya 4-5 liraya mal edip fahiş fiyatlara satıyordu ki böylece ilaçta yapılan fiyat indirimlerinden çok zarar görmedi ya da ilaçtaki etken madde ve yardımcı maddeler üzerinde oynama yapılarak ilaçta maliyet en aza indirildi. Eğer etken madde üzerinden tasarrufa gidilmişse durum gerçekten de vahim. Asıl sorulması gereken bu soru firmalara şimdiye kadar soruldu mu acaba, sorulduysa ne cevap alındı, sorulmadıysa niye sorulmadı öğrenmek en doğal hakkımız olsa gerek.
Yılbaşından itibaren ASM ler de yazılan reçetelere de muayene ücreti uygulaması geliyor. Üç kaleme kadar 3 lira, üç kalemden sonra ki her kalem için 1 lira. Üstelik bu uygulama yeşil kartlı hastaları da kapsayacak. Çünkü onlarda SGK ya devredilecek. Hastane muayene ücretleri de zamlanacak. Bedel ödeme muayene ücretleri ile sınırlı kalmayıp, alınan ilaçların ödenmeyen kısmı içinde geçerli olacak. Devlet pek çok kalem ilacın tamamını ödemeyip fiyat farkı çıkarmaya başladı bile. İlaç düşüşleri hastaya yaramadı. Tansiyon, şeker gibi rapora dâhil olan ilaçlarda dahi hasta cebinden fark ödemeye başladı.
Evleninceye kadar babanın bakmakla yükümlü olduğu kız çocukları, yeni uygulama ile 18 yaşından itibaren belirli bir prim karşılığı sigortalı kalabiliyor. Prim ödenmezse, tedavi ve ilaç giderleri karşılanmıyor.
Sağlık giderlerinde sürekli kemer sıkmaya çalışan hükümet, düşünmeden attığı adımların ceremesini halktan çıkarmaya çalışıyor. Vatandaşın tedavi giderini en asgariye düşürmeye çalışırken ülkemize yurtdışından doktor ithal edeceğini söyleyen sağlık bakanı, meslektaşlarından intikam almaya çalışırcasına tam gün yasası, ithal doktor gibi akıl tutulmasına haiz uygulamalar yapıyor.
Doktor ve eczacı hasım veya rakip olarak değil de sağlık zincirinin bir halkası gibi görülmediği müddetçe zincirin halkaları birer birer kopmaya ve sağlığımız elden gitmeye devam edecektir.