Sabaha karşı,
Kafe yalnızlıklarını severim
Rutubeti duvarlara bir yağlıboya tablodan taşınmış
Katil zamanları severim
Sigaramı rüzgara karşı içmeyi
Küllerinin gözlerimi yakışını
Sabahların vücudumu ısıran dişlerini
Sen yanımda olmasanda
Yanımdaymışsın gibi severim
Okuduğum kitapların,
İronik bir mide bulantısı olduğunu bilirim
Gezerken şehrimin aykırı kaldırımları üzerinde,
Tanırım on sene öncesinin yüzlerini
İçimden kimseye belli etmeden
İşte yine sensin diye geçirip gülerim
Yazmayı severim,
Ve hayatıma dair notlar almayı
Kırık bir kemanın yayları arasından
Notalarla savaşmayı
Sabah sessizliği içinde
Aynalara bakmamayı bir bilsen
Nasıl severim,
Bayram olur ilk saatlerini
Sabaha karşı bar yalnızlığını severim
Hele birde hafiften yağmur varsa içinde
Kaç bakışa yorulur gözlerim
Savrulur düşüncelerim
Düşünenleri sorgular gölgelerim
Bilirim
Sevmek için yürek gerek
Yüreği işlemek,yüreği bilmek gerek
Yıldızları sevmek,
Çoğu zaman yalnızlığı sevmek demek
Bilirim,
Sevmek,
Sabaha karşı
Kafe,bar köşelerinde
Aşk'a cellat kesilip
Sessizce ölmek demek,
Çok iyi bilirim....