Ölümüm aydın olsun dedi ruh
Sabahsız terk ettim sizleri
Mayanızdaki kömür için ağlayın
Bensiz değil, ruhsuzsunuz hâlâ en eskisinden
Sahipsizsiniz, anladım ve belledim keyfinizi
Kanamalı beyinlerinizi sıvadım sonra
Fikir ve arseniksiz merhemler dilediniz benden
Ve özgeçmişimi sizin için hatırladım.
Gıcırdamış dişler kadar paranoya içinde olmasa değişimleriniz
Şâd edecek en az bir sebep kalırdı öteye.
Akasya külünden martılar doğurmak için sebep arıyor akşam şahitsiniz
Ama sizler
Vaadi lezzetsiz belleyip
İrin içinde boğulmanın aczine meylettiniz.

Ölümüm aydın olsun dedi ruh
Sizleri terk etmedim umutlu kalın
Huzur rahmet için koşar adım geriye doğru
Ve zaman geriye doğru
Pelesenkli mantarlar içinde zehir emecek yüreğinizden
Sonunda siz
Kırmızıya köle şehirli bir kadın gibi
Mordan utanacaksınız.