"Bazen bir mýsra yaþamý deðiþtirir." -Kafka |
|
||||||||||
|
Bu sene gýþ pek uzun sürdü. Gardan da sðuktan da býkýverdik. Sokaklarda buzdan yürünmüyo. Bakgala gitmek, bazara gitmek dert. Misir patlatarak, kestane kebap yaparak gýþýn aðýrlýðýný aycýk hafifletmeye çalýþtýk. Emme kâfi gelmedi. E bi de yaþlý olunca, her þey daha da zorlaþýyo. Gençliðimizde keklik gibi sekdiðimiz sokaklarda, avcýdan kurþun yemiþ ceylân gibi yürüyoz þimdi; dura dinlene, yalpa yapa yapa. Gençliðin, günübirlik misafir gibi gelip gittiðini anlayamadýk bile. Ama, baharýn mücdecileri cemreler düþtüðüne göre, bahar yakýndýr. Gar galkýnca; ak toðukla(kardelen), çiðdemle boynunu uzatmaya baþlar topraðýn altýndan.Yoðurt çiçekleri doldurur her yaný. Ýþte o zaman yüreðimiz ferahlar, akþam güneþi, penceremize bir kahve içimliðine konuk olmuþ gibi. Artýk; baharýn gelmesini, gar altýnda uyuyan kýr çiçeklerinin açmasýný bekliyom. Onlar açýnca, benim de gözüm göynüm açýlacak. Bahçeme domatis, biber çimi dikecem. Dikecem de; ne ektiklerimizim tohumu bizim, ne diktiklerimizin. Yabancýlarýn bize kakaladýðý tohumlardan yetiþtirilmiþ sebzenin de meyvenin de tadý, aðzýmýza yabancý. Yediðim elmanýn, armudun gokusunu alamýyom. Meyve mi çiðniyom aðzýmýzda, laylon torba mý bilmiyom sevgili günlüðüm. Gýþýn en büyük eðlencem, kuþlar sevgili günlüðüm. Yalnýzlýðýmýzý unutduran guþlar. Serçe guþlarým, garabakal guþlarým. Hem bahçeme, hem pencere gýyýlarýma geliyorla. Onlar uçun cam gýyýsýna avuç avuç döktüðüm pirinç gýrýklarýný yiyorla. O gadar alýþtýlar ki, garýnlarý doyunca gitmiyorla. Suçlu, mahzun çocuk gibi duruyorla penceremde. Perdenin altýndaki açýklýktan içeriye bakýyorla. Sanki sohbetimizi dinliyorla. Onlar ürküp gaçmasýn diye televizyonun sesini gýsýyoz, konuþma sesimizi alçaldýyoz. Ýnsanýn yüreði büyük olunca; bir garabakal, bir serçe guþu bile insanýn yaþamýna renk gatýyo. Saksýda, dal ucundan taze filiz veren bir çiçek, insanýn içini gaynadýyo. Ýþte biz gýþý, bu güzelliklerle atlatmaya çalýþýyoz.Yaþamýmýzdaki dikenler arasýnda, domurcuk gül arýyoz. Þinci ben bunlarý yazýnca þaþýrmýþsýndýr di mi sevgili günlüðüm? Hasdayým demiyom, tansiyonum fýrladý demiyom, Memet Amcan’dan yakýnmýyom. Bugün hep gözel þeyler yazacam. Derdi, tasayý goydum bi kenara. Ýzne ayrýldým say sevgili günlüðüm. Gaste okumuyom, tv de seyretmiyom bigaç gündür, moralim bozulmasýn diye. Hepsini öteledim. Onlar bi kenarda duragoysun. Nasýl olsa, düzeltmek uçun elimden bi þey gelmiyo. Bigaç gün her þeyi eþitmezden , görmezden gelecem. Yüreðimi dinlendirecem. Memet Amca’nlan geçinmenin yolunu da buldum otuz beþ sene sonra. Gýrk yýllýk adamýn huyunu deðiþtiremeyeceðime göre, ne diye onla cebelleþim? Nuçun sinillerimi bozayým? O bana surat asarsa, odadan çýkýveriyom. Homurdanacak olursa, sesini duymayým deye televizyonun volumünü yükseldiveriyom. Galatasaray maçý olunca da, bi bahane bulup Memet Amca’ný odasýna gönderiveriyom. Git aycýk dinlen falan diyom. O odasýnda dinlenirken de ben ýrahat ýrahat maç seyrediyom sevgili günlüðüm. Melo’nun gol atýnca yaptýðý aslan yürüyüþüne gülüyom. Bazen insan böyle küçük gaçamakla yapmak, ufak tefek numarala çekmek zorunda galýyo. Ne yapayým? Maç için gavga edeceðime, ondan habersiz seyrediyom ben de. Geçim dünyasý, ne yapacan? Sinillerim bozulmasýn, keyfim gaçmasýn deye tv açmýyom dedim ya; aslýnda yüreðimin öteki tarafýyla çok merek ediyom memleketimde olup bitenleri. Alevi öðretmene yapýlan hakaretleri, Pozantý Ceza Evinde çocuklara yapýlan akýl almaz uygulamalarý, Madýmak Oteli davasýnýn zaman aþýma uðrayýp uðramayacaðýný çok merak ediyom. Dört duvar arasýna gapanýp, dünyaya gözlerimi yumamam sevgili günlüðüm.”Bana dokunmayan yýlan bin yýl yaþasýn.” diyemem. “Beterin beteri va, halime bin þükür.” diyemem. Bigaç gün gafamý dinleyim de, eski performansýma geri dönerim. Yurdumun herhangi bi yerinde bi vatandaþamýzýn derdi, benim de içimi burkmalý. Bir vatandaþa yapýlan haksýzlýk, sanki bana yapýlmýþ gibi beni isyan ettirmeli. Gözü kör, kulaðý eþitmez, bütün duygularý körelmiþ, ot gibi bi yaþam sürmek bana yakýþmaz. Varsýn kaçsýn keyfim. ” Ulu aðacýn baþýndan yel eksik olmaz.” demiþler. Çalý olmaktansa, ulu bi aðaç olmayý yeðlerim sevgili günlüðüm. Örüzger estikçe, dallarýmý siper ederim gövdeme. Biz ne örüzgerle gördük.
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © Kâmuran Esen, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |