Dünya hiçbir padişaha kalmadı, sana da kalmayacaktır. -Nizamî |
|
||||||||||
|
Ankara’da, araba kullanmak eskisi gibi keyif vermiyor artık.Metro, en güzel kolaylık oldu.Bir yere yetişmem gerektiğinde, trafikte sinir katsayımın yükselişine neden olmamak ve en önemlisi de kitap okuyarak nasıl gittiğimi anlamamak için, ideal mekan olan metro ,tercih nedenim bu aralar... Koltukların, birbirine bakan tarzda dizaynından şikayetçi olmama rağmen, yine de seviyorum.Bugün de metroyu kullandım ve hayat adına farklı bir yüzleşmenin içinde buldum kendimi. Nasıl mı? Yan tarafımdaki koltuğa oturan, bir teyze sayesinde.Önce aynı kitabı okumamız dikkatimi çekti sonra,elleri. evet! Elleri.. buruşmuş, titreyen elleri.Son günlerde arkadaşlarımla ,savurganca yaptığım ‘Artık yaşlandım benden geçti’ dediğim konuşmalarım aklıma geldi.Ruhuma bu içi geçmiş konuşmalarından nasibini vererek, kendi kendimi yaşlandırıyordum, yaptığım sadece buydu! Küçükken de büyük abla olma telaşlarım vardı yaşıtlarımla konuşunca çocuk gibi hissederdim kendimi, çocuk olduğumu unutarak:) Zamansız makyajlarımla anneciğimi çileden çıkarttığım anlarımda oldu.(zamanı gelince de yapmadığım makyajlarım yani)Bu bedeni zamanını hiç denk getiremediğim duygularla yordum.18 li yaşların, kavak yelleri benim mevsimime hiç uğramadı mesela.Üniversite birinci sınıfta ailemin isteği üzerine ,aslında eve çıkmak için arkadaş bulma talimi denilen , ilk yıl yurtta kalma antrenmanını da yanlış anladım.3 hafta yurt hudutlarının dışına çıkmama rekoruyla demirbaşlar listesinde yataklar, dolaplardan sonra ki yerimi almıştım.Zamanı hep kaçırdım:) Bugün ne oldu da böyle düşündüm değil mi? Oysa buruşmuş, titreyen eller çevremde hep var, ama diyorum ya zamanı kaçırıyorum işte:) Hülasa; İtiraf ediyorum! henüz çok gencim, çünkü 25 yaşındayım.iki çeyrek daha ilişirse bu yaşımın yanına ,o zaman yaşlandım demeyeceğim biliyorum..ruhum 20 lerde diyeceğim elbette. Hayat!!! Ne kadar yorsanda beni, zamanın keyfini çıkaracağım artık.Yapacağım öyle çok şey var ki. Not: Teyzemin ellerinden öpüyorum, bir gün ben de yaşlanırsam ki yaşlanacağım:) ellerim titreyerek hala kitap okuyacağım. Buruşan çizgileri ise, torunlarımla sayıp keyifleneceğim.
İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.
|
|
| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık | Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim
Yapım, 2024 | © BİNNUR EDİSAN, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır. Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz. |