gece rüyamda gördüm onu,
bulutlara yükselen bir merdiven vardı ellerinde.

gözlerini görseniz,
denizin ta kendisi.
gülüşü desen,
inceden düşündüren cinsten adamı.

buğday teni dokunmam için yalvarıyor resmen,
Allah'ım ben Kimleyim,
nerdeyim,
napıyorum?

onu anlatmak için,
tüm edebiyat kitaplarını karıştırabilirim,
üşenmeden,
yılmadan !

saçının tek bir teli için saatlerce ağlayıp,
gözlerime ihanet edebilirim.

sorma bana hiç,

bilmiyorum,
bu yüreğime düşen kaçıncı cemre.
ama bu farklı inanın bana,
baharla geldi bir kere,
dokunmadan aşık etti kendine.

parmaklarıyla çelmedi aklımı,
nefesiyle kirletmedi geleceğimi.

bir rüya ne kadar sürer ki en fazla?
ben kaçıncı saniyesindeyim,
yıllarca sürsün,
uyanırsam namerdim !


çünkü uyanırsam gidecek,
giderse biteceğim.

acısı da, aşkı da
bu kadar gerçek olan birşeyin
ya dünyada bulamazsam ruhunun bedene yansımasını?

şimdi kalksam,
yalvarsam Allah'a,
onu getirir mi acaba bana?

bir kere olsun çeksem kokusunu içime,
günah sayılmaz demi?

ya da mumla arasam,
bulunmaz hint kumaşı satan amcaya sorsam,
gösterir mi onu bana?

şimdiden özledim.
Çare arasan yok,
boşuna bırakma beni,
özgür bıraksanda uçamam artık.

Adını sorsan bilmiyorum gidişine yandığımın.
Ama
oturuşuna kalkışına,
orasına burasına,

yürüyüşüne ben hasta oldum.

Belina ÖZBEK