1.
Kesin söyleyebilirim.kesin diyorum inanın ki.dost kafenin içinde sabah ölü bulunan üniversiteli o genç benim.evet o gece oradaydım sanki.bir his,imge gibi..ölünün yüzünü, çıkarılırken göremedim sabah.ben geldiğimde dost kafeye, ölüyü bulan kız hala çığlık çığlığaydı.donakalmıştım.o an oraya sabah gelen herkes tutulmuştu.o an diyorum.belki o an anladım ben,onun ben olduğunu. ölen genç bendim.ben bir ölen varlıktım.ben kendi ölümümü yaşıyordum böylesine.çakılakaldım ruhumun bir yerlerine.

Ertesi gün gördüm fotoğrafını gazetelerde maktulun.yüz ifadesi simamı andırıyordu.size yemin edebilirim! Cebinden çıkan şiir benimdi.senelerce önce lisede ajandama yazmış ve sonra o ajanda tuhaf bir biçimde ortadan kaybolmuştu bir Pazar günü.tıpkı bu Pazar sabahı gibi.gazeteler şiiri yayınlamıştı.
“Fakat/ Böyle bulmuştu aldanmıştı öncesi/ sonsuz çıldırtıcıydı/bitmeyecekmiş gibi/pazarları anlardık geçişin kapalı olduğunu/izlerde bir belirlilik yoktu…

2.
Bana baktım arkamdan geliyordu.geceydi,soğuktu ve sırtımda yeşil bir parka vardı.bana yaklaşıyordum elimde bıçakla.sonsuz uzay ve ışıklarla yansıyorduk benle ben.ayrı ayrı silüetim vardı sanki biri jupiterde bir satürnde.

Durdum.bana yüzümü döndüm.önce yürüdüm bana,sonra koştum.koştukça uzaklaşıyordu silüetim ama hiç kıpırdamadan. geri çekilen zum gibi.elinde bir bıçak,diğer elinde bir kitap vardı.bağırdım ama ses hiçbir yere gitmedi.havada parçalanıp binaların arasına dağıldı.arkamı döndüğümde ise ben aynı mesafeden takibe başlıyordu.

3.
Sentetik bir akşamüstünün ardından başım kutulanmış gibi,dost kafenin yolunu tutmuştum.kafe adeta bir hayaletler süitini andırıyordu gözlerimde.duvarlarda ak sakallı ihtiyarlarla,kara sakallı korsanların asa ve kılıç vuruşmaları gölgeleniyordu sanki.ölenin abisi ile konuşuyordum hayatı hakkında.herşey aynı ya da benzerdi.düşünceler,yazılanlar,okunanlar ve yaşam çizgisi.hepsi beni çağrıştırıyordu.

Adama düşündüklerimi söyledim.saçma buldu.özür dilerim gitmek zorundayım dedi ve gitti.herhalde ölüm olayından çok fazla etkilendiğimi düşünüyordu.onun geçmişteki bir yasak ilişki ya da uyuşturucu vs.gibi nedenlerle öldüğünü ya da öldürüldüğünü düşünüyordu.kendini bıçaklamış olma ihtimali -ki çok yakın mesafeden saplanmıştı- üzerinde de durdu.gidişiyle birlikte kafenin bu günlerde azalan müşterilerine bakmaya başladım.gözlerim karşı masadaki iki kıza takıldı.tuhaf görünüşleri vardı ve sanki bir yerden tanırmışım gibi.ruhum ise ölüm olayına takılmıştı.kızlardan biri rahatsızlığını belli etti.fazla dalmış olacağım.kendime geldim ve sokağa fırladım.sokakta ilk gördüğüm çelimsiz bir dilenciydi beni görünce nedense telaşla uzaklaştı.çıkış hızımdan mı korkmuştu bilmiyorum.arkadan kasiyer yetişti.hesabı unuttunuz!

4
Camın önünde bir biblom var.soğuk bir adamın biblosu.bana bakıyor sanki,alaycı.bende sertleşiyorum ona karşı.şafak yeni söküyor,ay batıyor.evin içinde dolaşıyorum sonrası.adımlarım gittikçe hızlanıyor ve duvara çarpacak gibi oluyorum.hızla üşüyorum gidip geldikçe.biblo beni suçluyor camın yanında.elime geçirdiğim bir kül tabağını sallıyorum biblo kaçıyor.arkadan cam şıngırdıyor.

Araştırmalarla iyice bunalıyorum.aynı ya da benzer şiirler.ilk çıktığım kızın son sevgilisi.yıllardır takıldığım dost kafede ölüm aynı tarihlerde aynı cezaevi,aynı suçtan tutukluluk. sadece farklı bloklar.evinde bulunan 212.sayfasına kadar okunmuş bir kitap.geçende bir arkadaştan aldığım ve 212. Sayfada bıraktığım kitabın aynısı.sadece iki yıl önceki basımı.kendimi yaşıyorum kendimin ardından.ilk sevgilim ve onun son sevgilisi “ilginç ama rastlantı sadece.simalarınız dışında hiçbir benzer yanınız yok.uygar senin gibi değildi.hırçın,agresif,aktif,hatta ruhsuz..oysa sen onun tam tersisin.benzer şeyleri yaşamanız gerçeği değiştirmez. Bence ilginç ya da rastlantı değildi.her şey bende saklıydı.şafakların doğuşundaki bende,sevişen bende,sıkılan bende,travmalara boğulan ruhumda..

5.
Gecenin kovalamacaları sürüyor.ay güneşe sürüyor.gök yere sürüyor.sokak karanlık.ben beni tehdit ediyor.caddeyi geçiyoruz hızla ve arkamdan gelecek beni seziyorum.koşmanın zamanı olduğunu görüyorum.bir mağaza var caddenin sonunda.arkama bakıyorum bir kez daha.elimde bir şişe görüyorum.mağaza molotoflanıyor.sesler yankılanıyor kulaklarımda tekrar tekrar.bana bakıyorum ve gülüyorum.gecenin adımlarıyla ileriye ve geriye kaçıyorum.ben yakıyor ve gülüyor bana son kez bakarken.cebinden bir bıçak çıkartıp bana atıyor.yanan mağazanın alevleri yansıyor bıçağa.ışıl ışıl parlıyor.kalbime giriyor,ruhumdan çıkıyor..

Yaşam bizlerin eseriydi.onu bunaltımızdan sağan ışıklarımızın eseriydi.bendeki benin son yapacağıydı bilinmezliğe kadar.keyifli bir akşam yemeğinden kalan tatların dengesi.şarabımdan aldığım son kan gibi yudumda gecenin ak sakallarını görüyorum.

6.
Cenazeyi bir köşeden izliyorum.vakitler öğleni gösteriyor.bir ezan sesi depremleştiriyor mezarlığı.kendi cenazemden fırlayan bir insan olarak o şiirin aklımda kalan devamını mırıldanıyorum.hatta mırıldanmakla kalmıyorum.bir kağıda yazıyor ve cebime atıyorum.

Onun susuzluğunu görüyorum.istenmeyişlerini ben de içime çekiyorum.aynı bira bardaklarında şafaklıyoruz.aynı toprağın sıcaklığını duyacağız nihayetinde.çakallar tepelerde toplanıyor her akşam ve o büyük kaldırımların gürültüsünü duyarak uluyorlar adeta.denizden gelen küçük ışıklar yeni günü algılamamıza bakıyorlar.telaşlı ve çekingen öpüşler o yeni güzlere uzanan.sıvılaşan ve buharlaşan güzellikler kalmıyor böylesine.

Mezarın üstüne bırakıyorum şiirin devamını cenazeden sonra ve hızla uzaklaşıyorum.tanıştığım yeni bir dünyayla buluşmaya gidiyorum.şiir mezarın üstünde kıpırdıyor ve güneşle harbe girişiyor.cesur yeni dünya benimle koşmak istiyor.koş benimle! Koş! Koş! …

Nice tanışların esiri olduk/istemeden aldık yılan zehirlerini damarlarımıza/sonra onun bile tutkunuyduk/tekrar tekrar ölür/ve canlanırdık/dirilmezdik bu canlanmayla/yeniden doğardık/hep düşledim duvarın öte yanını

rüzgar bendeydi ben de rüzgarda.gerisi: koşmak zamanı…