Nasrettin Hoca bir ara yumurta ticaretine baþlamýþ. Dördünü beþ akçeye alýp beþini beþ akçeden satýyormuþ. Dostlarý, "Bu nasýl ticaret ? Dördü beþ akçeye alýnýp beþi beþ akçeden satýrlý mý hiç?” demiþler. Hoca , “Dostlar bizi alýþveriþte görsün." demiþ.

Bu fýkra nerden mi aklýma geldi? Gazetelerdeki bir haberi okuyunca. Þöyle yazýyordu gazeteler: ” Türkiye, nerden nereye geldi. IMF Baþkaný C. Lagarde'ýn, Türkiye'den gelecek 5 milyar dolarlýk yardým için her gün Ankara'yý aradýðý ortaya çýktý. IMF Baþkaný, her gün A. Babacan’ý arýyor: “Ali, bizim para nerde ?”… Hani ufak at da civcivler de yesin diyeceðim, ayýp olacak. Dedim bile.

Allah Allah! Ýnsan, borcu olan kiþiye borç mu verir; borç vereceðine, önce borcunu öde diye homurdanýyorum. Derken, girdim internete, hemen hemen her gazetenin internetteki sayfasýný okudum. Aðýz birliði etmiþçesine, hepsi ayný telden çalýyor: “Türkiye nerden nereye geldi! Yürü Tayyip, seni kim tutar! Allah seni baþýmýzdan eksik etmesin. Kýskananlar çatlasýn.” gibi yorumlar falan gýrla gidiyor. Bense, bu haberin ne demek olduðunu anlamaya çalýþýyor, halka nasýl yutturacaklarýný düþünüyorum. Millet iþi çözmüþ, havalara girmiþ, esip gürlüyor internetteki paylaþýmlarda.

Yanlýþ okumadým, yanlýþ anlamadým. Ama yine de inanmadým. Haber yorumlarýný okuyunca, bir ara inanýr gibi oldum. Hým! Demek; memur ve emekliye Ocakta vermesi gereken kuþ yemi kadar zammý 6 ay gecikmeyle verecek olan hükümet, IMF’ye kredi veriyormuþ. “Sultanahmet’te dilenip, Ayasofya’da sadaka vermek.” diye buna denir diye söyleniyorum.Haberi okuyunca, aklýma bir sürü soru geldi:

* Memura % 4 zaman verildi, vergi oraný % 5’e çýkarýldý. Buradaki açýðý kapatmasý için memura kim kredi verecek?
* Ekonomimiz madem bu kadar iyi de, baþbakan neden ”Memura % 1 daha zam verirsek Yunanistan’a döneriz.” dedi?
* Yoksa, daha önceden vereceðiz diye taahhüt ettiðimiz para mý bu? Diðer ülkeler ne kadar veriyor acaba?
* Alým gücünde dünyada neden 30. sýradayýz madem?
* IMF’ye kredi vereceðiz diye mi ikide bir vergiler arttýrýlýyor?
* Cari açýk diz boyu, ama biz kredi verebiliyoruz. Bu ne yaman çeliþki!
* IMF’ye olan borcumuzu, acaba kredi adý altýnda mý alacaklar bizden?
* Yoksa, Daðlýca’yý unutalým diye mi bu haber atýldý ortaya?
* ABD’yi ikna etmeden Kandil’e giremeyen Türkiye, IMF’ye kredi mi verecek? Bunlardan acaba hangisi yalan? Düþün düþün düþün.

“Sabancýlar benden borç istedi.” desem, bana kim inanýr diye düþünürken, bir açýklama bütün eksik taþlarý yerine oturttu. Cumhuriyet Gazetesi yazarý Mustafa Sönmez, iþin aslýný açýkladý:

“Küresel kriz ile birlikte ihtiyaç duyan ülkelere müdahale imkânýný arttýrmak isteyen, bunun için de kaynaklarýný çoðaltmak isteyen IMF, kendisine üye olan 188 ülkenin 37’sinden, ihtiyaç duymasý halinde, kredi sözü aldý. IMF, ihtiyaç duyduðunda bu ülkelerden, söz verdikleri krediyi faizine mukabil alabilecek.

Japonya 60, Almanya 55, Çin 43 milyar dolar borç verebilirim, dedi. Cari fazla vermese de Fransa, 42 milyar dolar taahhütte bulundu. Ýtalya 31, Ýspanya 19 milyar dolar verebilirim, dedi. Þimdi bu toplamý 456 milyar dolarý bulan taahhüdün içinde Türkiye de yüzde 1’e yakýn, 5 milyar dolar verebileceðini açýkladý. Ortada verilmiþ bir borç yok, sadece ihtiyaç duyulur, kapým çalýnýrsa ben de 5 milyar dolar kredi verebilirim, sözü var. Olay bundan ibaret.”

Bu gerçeði sadece bir yerde okudum. Hemen hemen her gazete, “IMF’ye BORÇ VERÝYORUZ” þeklindeki haberin aslýný düzeltme gereði duymadý. Þimdiden sonra yazan olur mu, bilemem. Sanýrým bazýlarý; vatandaþ gerçekten IMF’ye borç veriyoruz yalanýna inanýr ve böylece birileri( malumunuz) puan toplar hesabý yaptý.Valla hesaplarý tutar mý tutar. Bir meczubun, A.Gül’ün cumhurbaþkaný olacaðýný yýllar önce kendisine söylediðine inananlarýn olduðu veya olabileceði gibi. Vay benim dertli baþým!

Tam yazýmý bitirecektim ki, aklýma bir fýkra geldi: Temel’in atý bir yarýþta en arkada, nefes nefese koþuyormuþ. Temel dürbünle yarýþý izlerken demiþ ki Ýdris’e: “ Ula uþaðým! Benim at, öbür atlarý kattý önüne, hepsini kovalýyor. Aslaným benim.”