Daðlarýn baðrýnda paslanan þair,
Gönlünün cevherini umuda saçsan;
Mýsralar takýlýr hasrete dair.
Kaleminin ucunu yeniden açsan…

Hasret çekmenin o çýlgýn bestesi,
Meydan okumakta geçmeyen güne…
Ýçimde çoðalan keder destesi,
Salsa da ruhumu her gün sürgüne…

Kimi zaman ümidi yaþarým kimi,
Yakamoz yalnýzlýklar sahralar boyu.
Kalem – kâðýt arasý duygu çekimi,
Med-cezir yaþarým mýsralar boyu.

Bugün efkârlýyým küsüm daðlara.
Güller ister açsýn isterse solsun.
Duygum parça parça düþtü aðlara.
Hüznümün þerefine kadehler dolsun.

Bugün kadeh kadeh gam içeceðim.
Yanýnda da mezem olsun kederler.
Issýz vadilerden tek geçeceðim.
Gam sarhoþlarýna burada ne derler?

Ne denirse densin deðil umrumda.
Bugün baþ baþayým akkor hüznümle.
Fýrtýna sonrasý sefil ruhumda,
Savrulan destansý þiiri dinle.