“İnsanlar vardır;
berrak, pırıl pırıl bir deniz.
Boşa gitmez ne kadar güvenseniz.
Dibini görürsünüz her şey meydanda.
Korkmadan dalarsınız, sizi sarar bir anda.
İçi dışı birdir çekinme ondan.
Her sözü içtendir,her davranışı candan...”
Can Yücel- Dostlar Irmak Gibidir (şiirden alıntı)


Saat akşamın ilk dakikaları… Tüm gün klimaların dahi soğutmayı başaramadığı sıcağın müsebbibi güneş, Ada’nın en Batı’sındaki konumunu aldı. Yavaş yavaş ufuk çizgisine doğru yol alıyor. Rengi kırmızının en koyusunda… Bulutlar bazen kesmek için geçsede önüne, yine de o sıyrılıp gölge edenin ardından, öncekinden daha parlak bir ışıkla görünürleşiveriyor.

Hafif bir meltem rüzgarı. Belli ki Zephiros, Girne’nin yakınında kendi adıyla anılan burunda yaşadığı düşlenen malikanesinden kafasını dışarı uzatmış. Bir yaz günü daha sonlanmak üzere Ada’da.

Evimin, Akdeniz’i kucaklayan görüş açısının keyfini sürmekteyim. Renkli yaz çiçekleri ektiğim saksılar görsel bir şölen yaratmış etrafta. Kediler güzeli Gogo havanın serinliğini, gün batımını izlemenin keyfiyle yaşama sevdasında, balkon korkuluğuna tünemiş. Jazz’ın hiç bir kalıba girmeyen özgür notaları uçuşmaya başladı kuş ve ağustos böceklerinin sesleri arasında.

Yeni yaşımı aldığım günün son bir kaç saatindeyim. Kalabalık bir parti var yaklaşık yirmi dört saattir çevremde. Ne çok sevildiğimi, dostluklarımın uzun soluklu ve sağlam temeller üzerinde gelişmiş olduğunu bana bir kez daha anımsattı bugün. Hayatım süresince en az sevilmek kadar insanları sevmeninde önemli olduğuna inanmanın keyfini tüm gün sürdüm dersem yanlış olmaz. Çocukluk arkadaşlarım, farklı okullardan sınıf arkadaşlarım, geçmişte ve şimdiki çalışma arkadaşlarım, dostlarım, yeni tanıdıklarım ya da sadece bir kaç kez karşılaştıklarım, ailem, kardeşlerim ve elbette ki öğrencilerim, yıllar önce benden ders almış ve üniversiteden mezun olmuş genç güzel insanların hepsi gün boyu beni; telefonla aradılar, sms mesajlar attılar, facebook duvarıma güzel dileklerini yansıtan mesajlar yazdılar…

Üniversitedeki çalışma arkadaşlarımın bol hediyeli, bol mumlu, lezzetli bir doğumgünü pastasıyla benim için hazırladığı parti… Kendimi o ailenin ferdi olarak hissettiğim İletişim Bilimleri Fakültesi’nde yetişmekte olan asistanlarımızın armağanı çiçek ve mor renkli balon… Hepsi içtenlikle güzel dilekler dilediler benim için. Kucağımda çiçekler ve hediyelerle döndüm evime. Kedim Gogo bile şaşırdı halime. Mor renkli ve üzerinde ‘Hapyy Birthday’ yazılı balonumla oynamak istedi ama izin vermedim… :-)))

Bugün bir kez daha yaşayarak deneyimledim ki; hayat bir sürprizler yumağı... Ancak o sürprizlerin hangisinin insanı bulacağı ise biraz kendine bağlı. İnsan dünyaya geldiği an’dan itibaren önce ailesi, sonrada yaşadıkça edindiği çevresiyle varolan bir varlık. Bu yumurta tavuk ikilemi gibi. Çevre insanı, insanda çevresini etkiliyor. Ortak bir paydada buluşmak, özverili olmak, koşulsuz sevmek ise insanın dostluklarını sağlam ve ölümsüz kılıyor.

24 Temmuz sabahının ilk saatlerinden itibaren sosyal iletişim ağındaki sayfama düşen, içtenlikle yazılmış onlarca iyi dilek mesajı bana; benim dostlarımı sevdiğim kadar onlar tarafından da sevildiğimi bir kez daha doğrulattı. Ve ben de onlar için bir şey yapabilmek, küçük bir teşekkür şansı yakalamak adına bu yazıyı kaleme aldım.

Hayatıma farklı yaşlarımda giren tüm güzel insanlar! Benim yaşamımda olduğunuz için çok mutluyum.

Sizin sevginiz, sizi sevmek ve birlikte paylaştıklarımız benim kendimi tanımam için inanılmaz bir öğrenim süreci oldu ve olmakta.

İyi ki doğdunuz dostlarım ve iyi ki varsınız… Hepinizi çok seviyorum:-)))

Özlem Salman
24 Temmuz 2012/ Kıbrıs